Wetenschappers van de Universiteit van Stanford volgden negen jaar lang blauwe vinvissen, vinvissen en bultruggen met zendertjes. De onderzoekers combineerden de gegevens daarvan met metingen van microplastics in de oceaan.

Uit de volgapparatuur werd duidelijk dat de dieren zich voornamelijk voeden op 50 tot 250 meter onder het oppervlak. En op die diepte drijven juist de meeste microplastics in de oceaan, stelt de studie in Nature.

Blauwe vinvissen, de grootste dieren van de planeet, nemen het meeste plastic op, naar schatting 10 miljoen stukjes per dag. Dat komt omdat de dieren zich bijna uitsluitend voeden met krill, kleine garnaalachtige diertjes. Daarbij krijgen de vinvissen minstens een miljoen stukjes plastic per dag binnen.

Bultruggen leven voornamelijk van vis en krijgen zo’n 200.000 stukjes microplastic per dag binnen. En gewone vinvissen, die zich voeden met zowel krill als vis, slokken naar schatting 3 tot 10 miljoen stukjes microplastic per dag op.

Bijna alle microplastics die de dieren binnen krijgen, zijn afkomstig van hun prooien en niet van de grote hoeveelheden zeewater die ze verwerken tijdens de jacht, blijkt uit het onderzoek.

Dat is zorgelijk, zeggen de onderzoekers, omdat prooien zo minder voedzaam worden. Dat zou betekenen dat de jacht van de walvissen minder calorieën oplevert, en dat is funest voor de dieren.