„Wij loven U, o God.”

Psalm 75:2

Is het misschien de bijna huppelende melodie die al direct bij het zingen van de berijming van Psalm 75 doet denken aan danken en loven? „U alleen, U loven wij, ja wij loven U o Heer’.” Geen ander is het immers dan God alleen die alle lof en eer toekomt.

„Wij brengen U dank, God”, zegt een andere vertaling. Want hoe kun je anders God danken dan door Hem te loven?

Loven en danken. Goed zeggen van God.

David, zeggen de kanttekeningen, belooft in deze psalm dat hij, als hij eenmaal koning over Israël is, dat zal doen: God loven en danken.