Aan de rand van het dorp in de Alblasserwaard was ook al een noodkreet te lezen: ”Help!” De plannen van het kabinet om de veestapel drastisch in te krimpen zorgen voor nood op de boerderijen. En die zijn er heel wat in de buurt van het dorp Wijngaarden, midden in de Alblasserwaard.

Hoe komt een Veluwenaar op een doordeweekse dag hier terecht? Een afspraak in een van de Drechtsteden werd onverwachts uitgesteld, terwijl de interviewer al in de Alblasserwaard was. Wat te doen?

Een stuk wandelen is gezond, zeker voor iemand met een zittend beroep. Maar hoe kom je zo snel aan een mooie wandeling in deze relatief onbekende omgeving?

De app van Stichting Wandelnet brengt uitkomst. Daarop is altijd wel een aantal routes in de buurt te vinden. Rondje Wijngaarden past mooi in het tijdschema.

De route begint bij het Streekcentrum Alblasserwaard. Je kunt als wandelaar de richting zelf kiezen: eerst door het Alblasserbos of eerst richting Wijngaarden. Het wordt de laatste optie.

Wijngaarden is een langgerekt dorp met zo’n 700 inwoners. Tijdens de watersnood van 1953 kwam Wingerde –zoals het dorp in de volksmond heet– onder water te staan. Een speciale steen in de gevel van een huis in de Dorpsstraat herinnert aan de ramp.

Water heeft ook iets positiefs: midden in Wijngaarden kunnen voorbijgangers hun drinkfles vullen met helder water. Een service van waterleidingbedrijf Oasen.

Na Wijngaarden wordt de bebouwing steeds dunner en het zicht op de polder steeds breder. Jonge koeien kijken nieuwsgierig naar de voorbijganger. Zwanen dobberen in de sloot naast de weg.

De route is makkelijk: alleen maar rechtdoor. Nadeel van het lopen over asfalt is dat je af en toe aan de kant moet voor een auto.

Helemaal aan het einde van het Oosteinde wordt dit anders. Hier loop je door het particuliere natuurgebied Kraaiebos. Dan komt de grootste uitdaging: de drukbereden Provincialeweg N214 oversteken. Het is dat de app van Wandelnet je onverbiddelijk naar de overkant stuurt, anders zou je er niet aan beginnen.

Aan de overkant maakt het lopen over de mooie grasdijk langs de Giessendamsche Binnenvliet veel goed. Links ligt het ontoegankelijke natuurgebied Ruijbroeksche Wetering. De volgende 7 kilometer leveren veel mooie ervaringen op. Aan het einde is er het toetje: het Alblasserbos. Veel bomen na heel veel vlakte. Verandering van spijs doet eten.