De VVD’er was vanaf 2017 als minister verantwoordelijk voor verbetering van de veiligheid in Groningen, dat al jaren geteisterd werd door aardbevingen als gevolg van de gaswinning. Maar hij stelde vast dat de beloftes die op dat vlak gedaan waren aan de Groningers „van geen kanten” werden waargemaakt. „De opdracht die we ons gesteld hadden was onhaalbaar.”

De vastgelopen versterkingsopgave, die een veilige gaswinning mogelijk moest maken, was grotendeels ondergebracht bij gaswinningsbedrijf NAM. De hoogte van het winningsniveau was „vastgeklikt” aan de overheidsuitgaven. Minder oppompen betekende automatisch nog meer bezuinigen dan het voorgaande kabinet al had gedaan. „Ik zat op geen enkele manier aan het roer”, aldus Wiebes.

Een rondgang langs bestuurders in de regio maakte Wiebes bovendien duidelijk dat daar geen enkel vertrouwen meer was in zijn departement. „Niet alleen zat ik niet aan het roer, ik deed er volstrekt niet meer toe.” Het raakte hem dat Groningers de vraag stelden: horen wij nog wel bij Nederland? „Dat heeft een betekenis die groter is dan alleen wonen in een onveilig huis.”

Wiebes had niet direct het idee dat de gaswinning naar nul moest om het echt veilig te maken in Groningen. Maar hij kwam als snel wel tot de conclusie dat hij meer „manoeuvreerruimte” nodig had dan het pas gesloten regeerakkoord hem bood. Het besluit om de gaswinning op termijn helemaal te beëindigen, viel in maart 2018. Wiebes noemt dat „onontkoombaar”.