​„Voordat we drieënhalf jaar geleden deze bakkerij overnamen, had ik al zeven werkgevers gehad. Bij geen van hen heb ik langer dan drie jaar gewerkt. Het ontbrak me al snel aan uitdaging. Ik realiseerde me dat ik voor mezelf zou moeten beginnen, of anders altijd zou blijven switchen.

Ik ben begonnen als banketbakker, maar al gauw gaf ik vooral leiding. Een ambachtelijke bakker moet continu vernieuwen om zijn omzet op peil te houden en uit te breiden. Dat heb ik bij een aantal bedrijven gedaan.

Het was niet makkelijk om zelf een bakkerij te beginnen. Je moet een geschikte plek vinden en de financiering rond zien te krijgen. Lang niet iedereen kon het begrijpen toen we in een dorp neerstreken. „Ga in een stad zitten”, zeiden ze dan. „Daar zitten ze veel meer op jouw producten te wachten.” Maar dat wilden we niet. In deze omgeving voelen we ons thuis en naar deze plek voelen we ons geleid. Waar andere wegen werden gesloten, werd deze weg geopend.

De bakkerij zit op een mooie plek midden in het dorp, maar de omzet moest omhoog en het bedrijf gemoderniseerd. Je moet een klantenkring uitbouwen, vertrouwen krijgen. Energie en grondstoffen zijn duur, dus het loont om daarvoor de volle aandacht te hebben. Goed verpakken en efficiënt werken met zo groot mogelijke hoeveelheden helpen daarbij enorm.

Het vraagt ook creativiteit. Neem snijafval, dat is veel te lekker om weg te gooien. Ook daar experimenteren we mee. We testen bijvoorbeeld of we het kunnen gebruiken als vervanging van suiker.

Vroeger wilde ik de beste banketbakker van Nederland zijn en was ik erg gefocust op het behalen van prijzen. Dat heb ik gelukkig wel afgeleerd. Wedstrijden zijn in ons vakgebied wel erg belangrijk. Je kunt eigenlijk niet zonder, want nascholing is er nauwelijks. Ze helpen je om verder te komen en je te onderscheiden.

Toen we hier nog maar kort zaten, wonnen we met onze gevulde speculaas de eerste prijs. Daar kijken we nog steeds vol verwondering op terug. De extra omzet die dat gaf, hadden we op dat moment echt nodig.”