Vervolging
Toen ik nog geschiedenis en maatschappijleer gaf in het vo leerde ik mijn leerlingen om bij een bron altijd de vijf W-vragen te stellen: wie, wat, waar, waarom en wanneer. Wie zegt het, wat zegt hij, waar gaat het om, waarom zegt hij het, en wanneer?
Dat hielp leerlingen omgezond-kritisch om te gaan met informatie en door te vragen naar de context. Zo leerden ze gemanipuleerde berichtgeving en propaganda te onderscheiden van feiten. Jawel, dat was nog vóór het gedoe over ”alternatieve feiten”, desinformatie en nepnieuws.
De noodzaak om jongeren op zo’n manier zelfstandig te leren waarnemen en denken, om daarna tot een oordeel te komen, nam alleen maar toe. Social media als Twitter, Instagram en YouTube schotelen hun constant beelden en andere informatie voor. Knippen en plakken, met weglating van de context, is daarbij standaard. Een complete flop kan zo gepresenteerd worden als een heroïsche overwinning. Een kritische volger beseft dan dat er iets niet klopt, maar een kritiekloze volger wordt er stevig door bevestigd in zijn of haar mening. Met alle polarisatie van dien.
Kwalijk is het als ook zwaar gesubsidieerde lobbyorganisaties, zoals het COC (oorspronkelijk een belangenclub voor homo’s en lesbiennes, maar inmiddels ook voor andere seksuele varianten), gebruikmaken van het gebrek aan een gezond-kritische instelling van volksvertegenwoordigers in de beide Kamers. De Tweede Kamer mag dan onder voortdurende druk van lobbyisten staan, zeker de Eerste Kamer zou toch op z’n minst de vijf W’s in zijn afwegingen moeten betrekken. Maar ook die voegt zich gewoonlijk braaf naar hun wensen, conform het ”Regenboogstembusakkoord” dat in de aanloop naar elke Tweede Kamerverkiezing door allerlei lijsttrekkers wordt ondertekend.
Nog kwalijker wordt het als lobbyorganisaties de rechterlijke macht voor hun karretje spannen met gebruikmaking van wettelijke regels of ambtelijke uitwerkingen ervan. Met een beroep op het algemeen belang dat ze zeggen te vertegenwoordigen, hoewel dat nooit aangetoond wordt. We zien dat in het beruchte Urgenda-arrest en de rechtszaken die de MOB aanspant tegen boerenbedrijven. Ook het COC hanteert deze tactiek. Onder het mom van verzet tegen discriminatie en opkomen voor gelijke behandeling probeert deze club kerken en scholen die uitgaan van de Bijbelse noties over huwelijk en seksualiteit voortdurend in het verdachtenbankje te plaatsen. Daarin wordt langzaamaan de strategie van het COC zichtbaar.
Een duidelijk signaal daarvan was zijn steun aan oud-leerlingen van de Gomarus Scholengemeenschap in Gorinchem die het besluit van het OM die school niet te vervolgen wegens discriminatie of ”vrijheidsberoving” van een leerling aanvochten. Al had de onderwijsinspectie in een rapport al geconcludeerd dat er voor lhbti-leerlingen inmiddels „een veilig klimaat” heerste. Het besluit van het Haagse gerechtshof om de Gomarus definitief niet te vervolgen, was dan ook een streep door hun rekening (RD 28-9), evenals de geflopte aanval op reformatorische onderwijsmethoden vorig jaar.
Ondertussen zet het COC gefrustreerde oud-leerlingen en anderen die afstand namen van hun reformatorische opvoeding in om materiaal te verzamelen om de reformatorische gezindte en kerken aan te klagen en te vervolgen. Het zou me niet verbazen als het COC en haar sympathisanten orthodox-gereformeerde preken systematisch zouden beluisteren, zoals met preken van de oud gereformeerde ds. Kort is gebeurd. Niet voor geestelijk onderwijs, maar om predikanten te kunnen aanvallen op minder doordachte uitdrukkingen. Manipulatie van feiten of beelden om verontwaardiging te regisseren, is in hun optiek zonder meer geoorloofd. Maar hopelijk leidt het beluisteren tot geestelijke zegen.
Gezien deze strategie moeten reformatorische en algemeen christelijke scholen, zeker in het voortgezet onderwijs, zich geen illusies maken. Als het aan het COC ligt, komen ze allemaal aan de beurt. Is het niet door (verouderde) identiteitsverklaringen, dan wel door het Bijbelse onderwijs. Gesteund door een welwillende seculiere pers zullen oud-leerlingen met een tranentrekkend verhaal een podium krijgen, zonder serieuze wederhoor en zonder de vijf W’s. Ze zullen niet rusten tot Bijbelvaste christenen zich voegen naar de seculiere moraal. Maar dat hoort bij de geestelijke strijd die gaande is.
De auteur is lid van de SGP in de Tweede Kamer.