Kerk & religie

Oud-VVD-minister belicht werk van zendelinge Heleen Voorhoeve in Egypte

Op 25-jarige leeftijd vertrok Heleen Voorhoeve (1912-2014) als zendelinge naar Egypte om er de rest van haar leven te blijven. Haar neef Joris Voorhoeve, oud-minister van de VVD, stelde een boek over haar „roeping en werk” samen.

Redactie kerk
3 October 2022 17:36Gewijzigd op 4 October 2022 08:27
Gert-Jan Segers leest een passage voor uit het maandag verschenen boek over het werk van Heleen Voorhoeve in Egypte, dat werd samengesteld door haar neef Joris Voorhoeve. beeld Gerhard van Roon
Gert-Jan Segers leest een passage voor uit het maandag verschenen boek over het werk van Heleen Voorhoeve in Egypte, dat werd samengesteld door haar neef Joris Voorhoeve. beeld Gerhard van Roon

Voorhoeve presenteerde het boek ”El Set. Roeping en werk van Heleen Voorhoeve (1912-2014) in Egypte” maandag in perscentrum Nieuwspoort in Den Haag. Hij overhandigde het eerste exemplaar aan ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers, die eveneens als zendeling in Egypte heeft gewerkt.

Al op 16-jarige leeftijd zei Heleen –„Een pittige, kleine vrouw uit Den Haag”– tegen haar ouders dat ze naar Egypte wilde om daar zendelinge te worden, vertelde de samensteller van het boek, dat verscheen bij uitgeverij Primavera Pers. Thuis had ze „spannende verhalen” gehoord van haar vader, Johannes Nicolaas Voorhoeve, die Egypte had bezocht om daar een conflict tussen enkele christenen „te beslechten.”

Haar ouders, behorend tot de Vergadering van Gelovigen, zeiden niet meteen ”nee” toen Heleen hun haar plan vertelde, maar stelden wel enkele voorwaarden, schetste Voorhoeve. Zo moest Heleen eerst onder meer een opleiding voor onderwijzeres volgen en een zendingsschool in Zwitserland bezoeken. Ook mocht ze pas op haar 25e naar Egypte gaan. „Ze was zeer vasthoudend en vertrok op haar 25e.”

Haar verdere leven wijdde Heleen geheel aan een school in een dorp waar circa 40 procent van de bevolking koptisch christen was en 60 procent islamitisch. Zowel christelijke als islamitische kinderen kregen er les, eerst alleen meisjes, later ook jongens. In de jaren dat Heleen Voorhoeve er werkzaam was, bezochten 40.000 tot 50.000 leerlingen de school, zei de samensteller van het boek.

Na het vertrek van de Britse onderwijzeressen die de school hadden gesticht, gaf Heleen het gebouw, ondergebracht in een afgedankt postkantoor, de naam Bethelschool. Een regeringsfunctionaris maakte daartegen in 1959 bezwaar, omdat de naam deed denken aan Bethlehem in Israël. Daarna bedacht Heleen de naam Madrasat al-Nour: School van het Licht. Die naam werd toegestaan. „Zij interpreteerde alles sterk aan de hand van het Evangelie en bleef heel trouw aan het geloof der vaderen”, zei de voormalige Defensieminister, die opgroeide in een hervormd gezin en een gereformeerde school bezocht, maar niet kerkelijk meer is.

Raakvlakken

Gert-Jan Segers, die zeven jaar voor de zendingsorganisatie GZB in Egypte heeft gewerkt, zei dat zijn leven „schraal afsteekt” bij dat van Heleen Voorhoeve. Hij zag wel enkele „bijzondere raakvlakken.” Zo zei hij dat zijn ouders „met veel achting” spraken over mensen uit de kring van de Vergadering van Gelovigen, waartoe Heleen behoorde.

Het trof Segers dat Heleen Voorhoeve in 1937 werd uitgezonden met 1 Thessalonicenzen 5:24: Hij Die u roept, is getrouw. „Dat was het motto van haar leven.” Met diezelfde Bijbeltekst werden Segers en zijn vrouw in 2000 door de GZB uitgezonden naar Caïro. „We kregen die tekst op een mooie en indringende manier mee.”

De voormalige zendingswerker zag bij Heleen Voorhoeve „een enorm besef van roeping en trouw.” Hij wees onder meer op haar inspanningen om te voorkomen dat meisjes op jonge leeftijd werden uitgehuwelijkt. De verhalen in het boek „getuigen van een enorme liefde voor de mensen die haar waren toevertrouwd.”

Segers zei dat ”El Set” geen romantisch boek over haar leven is, maar ook „ingewikkelde situaties” belicht, waarbij het werk haar soms bijna onmogelijk werd gemaakt. „Het is een mengeling van realisme en een genadevolle blik op mensen die het heel moeilijk hebben.”

De CU-leider herinnerde zich dat zijn moeder hem, toen hij naar Egypte ging, erop attendeerde dat Heleen Voorhoeve in dat land woonde. Hij zei het nu te betreuren dat hij haar nooit heeft opgezocht en deze „bijzondere vrouw, die alles heeft gegeven”, niet heeft ontmoet. Segers zei dat Heleen Voorhoeve in haar leven iets heeft laten zien van Jezus, „Die alles heeft gegeven uit liefde voor mensen.”

Beatrixschool

Joris Voorhoeve zei dat de school waarvoor zijn tante werkte, nog steeds bestaat. De huidige directeur is een „plaatselijke koptische apotheker, die zijn werk met heel veel energie doet en allerlei risico’s daarvoor aanvaardt.”

Segers noemde het „bijzonder” dat Heleens grootvader de stichter was van de huidige Koningin Beatrixschool in de Haagse multiculturele Schilderswijk. „Die school ademt dezelfde geest als die van de Vergadering van Gelovigen. Ze staat open voor iedereen, maar biedt voluit christelijk onderwijs. Tot op de dag van vandaag maakt deze school verschil in de Schilderswijk.”

Deze opmerking van Segers ontlokte Joris Voorhoeve nog een anekdote. Tijdens een bezoek aan Nederland bezocht zijn tante ooit de Beatrixschool in Den Haag. Toen ze daar allemaal kinderen van gezinnen afkomstig uit landen rond het Midden-Oosten zag, zei ze met een knipoog: „Als ik dat geweten had, had ik net zo goed gewoon thuis kunnen blijven.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer