De hersteld hervormde emeritus predikant uit Nunspeet sprak op een toerustingsavond voor leidinggevenden in het jeugdwerk en ambtsdragers die was georganiseerd door de Hersteld Hervormde Jongeren Organisatie (HHJO). De avond werd bezocht door ruim vijftig belangstellenden en had als thema ”Het laatste woord – de hoogste norm”.

In zijn lezing ging dr. De Vries dieper in op ”Het gezag van het Woord van God”. Hij begon met een uitspraak van Luther over de Bijbel: „De Schrift is de ware meester en heer van alle geschriften op aarde. Hoe meer we haar verwerpen, hoe meer we tevreden raken over boeken van mensen en menselijk leermeesters.”

Het gezag van de Bijbel stond volgens dr. De Vries bij Luther niet ter discussie. „Toen Luther ter verantwoording werd geroepen, wilde hij best antwoord geven, maar hij kon alleen overwonnen worden door een argument uit „de Heilige Schriften die ik heb aangehaald.” Vanuit de Schrift weerleggen, dat was belangrijk voor de hervormer. Het beroep op kerkelijke inzichten en tradities was niet doorslaggevend. Wij hebben daar de uitdrukking ”Sola Scriptura” (alleen de Schrift) aan overgehouden.

We mogen best luisteren naar wat anderen over de Bijbel zeggen en een Bijbelverklaring lezen. Maar de Bijbel heeft het hoogste gezag. Als het niet is naar dit Woord, dan zal het geen dageraad hebben”, aldus de emeritus predikant.

Hoogmoed

Vragen bij het Woord van God komen vanaf de achttiende eeuw steeds meer op, stelde dr. De Vries. „De Bijbel is de eerste neerslag van geloofservaring van de eerste christenen, maar wij leven in een andere tijd, zo klinkt het dan. Zo wordt Christus losgemaakt van de Schrift.

Wij leven in de postmoderne tijd. Iedereen leest de Bijbel op zijn eigen manier. We moeten vooral in gesprek gaan en de een moet niet heersen over de andere. Als je zegt: „Zo is het”, dan word je hoogmoed verweten en zit je er per definitie naast.

Wat hier verdwijnt is dat de Bijbel in zichzelf waar is, los van ons geloof. Als ds. De Vries ergens anders over zou gaan denken, betekent het nog niet dat God er anders over gaat denken”, zo legde de predikant uit.

Als we de Bijbel als laatste en hoogste norm zien, dan belijden we ook dat de Bijbel een eenheid is. „De Bijbelschrijvers spreken elkaar niet tegen. De boodschap van de Bijbel is duidelijk: in de Bijbel wordt op ondubbelzinnige wijze de Naam van God bekendgemaakt en de weg van behoud, hoeveel moeilijke Bijbelteksten er ook zijn. Uit de Bijbel weten we wie God is, wat het betekent om Hem te leren kennen en wat het betekent om zalig worden.” De predikant legde zijn vinger bij het zogenaamde ”innerlijke getuigenis”. „Je gelooft, niet omdat je ouders je dat verteld hebben of omdat je dat in de kerk hoort. Nee, je bent overweldigd door het Bijbelse getuigenis, gewerkt in je hart, door de Heilige Geest.

Culturele gestalte

Hoe draag je dit aan jongeren over? Dr. De Vries: „Besef dat er in de Bijbelse boodschap sprake is van gelaagdheid. Als het gaat om de kern van de zaak, dan geldt altijd: één Naam, twee wegen en drie stukken. Dat is de eerste en belangrijkste laag.

De tweede laag bestaat uit thema’s als de kinderdoop. Kan iemand die dat anders ziet een christen zijn? Jazeker. Persoonlijk vind ik het betreurenswaardig als iemand de waarde van de kinderdoop niet ziet. Maar ik zou niet graag zeggen dat theologen als Spurgeon en Bunyan geen ware christenen waren. De derde laag gaat over zaken in de kerk. Op welke manier organiseer je een kerkverband? Welke structuur is er bij zaken als classes en andere vergaderingen.

Tot slot zijn er culturele zaken. Denk bijvoorbeeld aan niet-ritmisch zingen. Maar pas op: als je dat zomaar overboord gooit, dan haal je een ander stuk cultuur binnenboord. Het christendom heeft altijd een culturele gestalte.”

Na de lezing verzorgde dr. De Vries een workshop, die dieper inging op het gezag van Gods Woord. Ds. L. G. de Deugd, predikant van de hersteld hervormde gemeente te Elst (Utrecht), dacht met de deelnemers na over hoe je als leidinggevende het gesprek kan voeren met jongeren.