Het klooster werd per ongeluk beschadigd tijdens een militaire oefening. Vervolgens legden de soldaten het gebouw bloot in het kader van een educatief project onder leiding van de Israëlische Oudheidkundige Dienst.

Het Byzantijnse nonnenklooster werd twintig jaar geleden voor het eerst opgegraven door dr. Uzi Dahari en dr. Yehiel Zelinger van de Israëlische Oudheidkundige Dienst. De opgraving werd vervolgens weer met zand bedekt om deze te beschermen. Volgens de directeur van de opgraving, Issy Kornfeld, werd een klein deel van de plek beschadigd tijdens een militaire activiteit.

Tijdens de oorspronkelijke opgraving groeven archeologen twee gebouwen op. Het eerste was een kerk met een kleurrijk mozaïek van fauna- en plantentaferelen, een entree, verblijven voor de nonnen, cellen voor kluizenaars, een toren met kamers en een ondergronds grafcomplex. In het tweede gebouw bevond zich een keuken, een eetzaal en een herberg voor pelgrims.

Dr. Eitan Klein, archeoloog bij de Israëlische Oudheidkundige Dienst, geeft aan dat Byzantijnse christenen mogelijk geloofden dat Horbat Hani de begraafplaats was van Hanna, de vrouw van Elkana. Ze was eerst kinderloos en werd daarna de moeder van de profeet Samuël. Bij de opgraving twintig jaar geleden werden ook enkele skeletten ontdekt van vrouwen die mogelijk begraven wilden worden in de buurt van de ‘heilige’ Hanna.

In Israël hebben archeologen tal van vondsten gedaan uit de Byzantijnse tijd (324-640). Het was een bloeiperiode voor het christendom. In dezelfde periode woonden ook Joden en heidenen in het land.