De avond in het verenigingsgebouw van de hervormde kerk in Waarder wordt bezocht door zo’n vijftig ambtsdragers – van Genemuiden tot Arnemuiden en alles wat daartussen ligt. „Als het over dit thema gaat, is het lopen op eieren”, zo drukt een van hen zich uit over lhbti. Een ander memoreert tijdens de inloop de recente rechtszaak rond ds. A. Kort.

De vorige predikant van de hervormde gemeente in Waarder, ds. D. Breure, begint de avond met het lezen van Psalm 8. Later verwijst ds. Klaassen terug naar deze psalm: „Juist in het schepsel zijn van God ligt onze eerste identiteit.”

De aanloop naar een cultuur waarin homoseksualiteit en transgender geaccepteerd zijn, is er een van eeuwen, schetst dr. Klaassen. Hij volgt daarin een drieslag die de Amerikaanse kerkhistoricus Carl Trueman beschrijft in zijn boek ”De opkomst en overwinning van het moderne ik”.

De eerste stap in Truemans trits is dat vanaf de verlichting en de romantiek de mens in het middelpunt komt te staan. In de negentiende eeuw krijgt Sigmund Freud veel invloed. In zijn theorieën over de menselijke psyche vallen seksualiteit en identiteit vrijwel samen. De derde stap is dat seksualiteit in de samenleving zo’n hoge prioriteit krijgt en zo omvattend is dat ze gepolitiseerd wordt. Dr. Klaassen noemt als voorbeeld daarvan de onderwijsprogramma’s over seksualiteit die vanuit de overheid aangeboden worden. Leerkrachten worden daarin geïnstrueerd om de heteroseksuele norm los te laten.

Was het vroeger de norm om gevoelens aan te passen aan de omgeving, tegenwoordig verwachten mensen van hun omgeving dat die zich aanpast aan hun gevoel, zo citeert de inleider Trueman. „Op die manier kunnen gevoelens meer gewicht krijgen dan de biologische samenstelling van het lichaam. Dat is een ondermijning van het biologische gegeven dat je man of vrouw bent.”

Dr. Klaassen, die in september in dienst treedt van Stichting Bijbels Beraad M/V, wijst ambtsdragers op hun roeping. „We moeten de geesten beproeven of ze uit God zijn. De geest van de verlichting en romantiek staat haaks op het Evangelie. Daarin staat niet de mens, maar God centraal. Onze identiteit is allereerst dat we schepsel van God zijn. Daarop volgt ons man of vrouw zijn. Als derde zijn we gevallen mensen en hebben we vernieuwing nodig.”

Juist die gevallen staat van de mens zorgt voor een enorme zoektocht naar het eigen ik, schetst de predikant uit Arnemuiden. „Zonder Hem zijn we angstvallig bezig om een eigen identiteit te creëren. Dat geldt niet alleen voor transgenders, maar ook voor mensen die hun identiteit zoeken in hun lid zijn van een kerk, hun bestuursfuncties of in het moederschap. Los van God worden die zelfgebouwde, valse identiteiten afgoden. Elk mens heeft daar bekering van nodig.”

Pas in Christus bereikt een mens zijn ware identiteit, zegt dr. Klaassen. „Dat zorgt voor een relativering van homoseksuele of transgendergevoelens. Ze zijn niet meer het meest bepalend voor iemands identiteit.” Dr. Klaassen zou graag zien dat seksualiteit een minder grote plek inneemt in het denken. „Gijsbert van den Brink vroeg afgelopen week bij een boekpresentatie rond onder meer transgender terecht aandacht voor mensen die seksualiteit niet zo’n hoge prioriteit geven. Seks kunnen we missen, maar liefde niet.”

In de omgang met transgenders in de gemeente is het belangrijk om de Bijbelse weg te gaan, stelt dr. Klaassen. „Dat is dat je leeft met je door God gegeven en geschapen biologische identiteit. Voor een man die zich mannelijk of een vrouw die zich vrouwelijk voelt, is dat gemakkelijk. Maar iemand die zich anders voelt dan zijn of haar lichamelijke identiteit, voert een zware strijd.”

Transitie is een weg die de predikant iedereen zal ontraden. „Het aannemen en uitleven van een andere identiteit dan die waar God je toe riep, is zonde. Het leidt niet alleen vaak tot teleurstelling, maar plaatst iemand ook geestelijk in het duister. Maar voor hen die hun hulp en heil bij de Heere zoeken, staan er rijke beloften in Gods Woord.”