Dat zegt prof. dr. A. van de Beek in een interview in het vrijdag verschenen decembernummer van Soteria, kwartaalblad voor evangelische theologische bezinning. Van de Beek verzet zich opnieuw tegen de gearriveerdheid binnen het evangelische en het gereformeerde christendom. Eerder dit jaar kwam de Amsterdamse hoogleraar in de publiciteit toen hij ageerde tegen een interview met de Engelse hoogleraar Alister McGrath. McGrath kondigde daarin het einde van het protestantisme aan en zegt alleen nog toekomst te zien voor de evangelische stroming daarin. Volgens Van de Beek doen de evangelischen het momenteel goed omdat ze worden gedragen door de golf van de cultuur. „Maar even snel als die golf gekomen is, zullen ze ook weer verdwijnen.”

In Soteria blijkt -opnieuw- dat zijn echte zorg bij de gereformeerden ligt: „Eigenlijk ligt mijn front niet bij de evangelischen. Mijn pijlen zijn vooral gericht op de gereformeerde gezindte. Ik signaleer een tendens van arminianisme, de gedachte dat wij zélf kiezen voor het geloof. Noordmans schreef in de vorige eeuw: „Tegenwoordig bidt de farizeeër met de woorden van de tollenaar.” Maar vandaag de dag moet je zeggen dat de farizeeër echt weer met de woorden van de farizeeër bidt: „Ik dank u God dat ik toch wel aardig op pad ben als christen.” Het echte farizeïsme is helemaal terug, in de vorm van goedbedoelende fijne christenen.”

In hetzelfde interview vertelt Van de Beek dat zijn volgende boek niet -zoals eerst het plan was- over pneumatologie (leer van de Heilige Geest) gaat, maar over eschatologie (leer van de laatste dingen). Het boek krijgt de titel ”Hier beneden is het niet”. Deze nieuwe benadering heeft te maken met de breuk in zijn theologisch werk na ”De adem van God” (over de leer van de Heilige Geest, 1987), dat Van de Beek nu als te optimistisch beoordeelt.