Ruimte gevraagd voor andersdenkenden
Het tv-programma Pointer Special richtte eind vorige week het vizier op conservatief-christelijke organisaties en hun meningen over genderidentiteit en seksuele diversiteit.
Daarbij moest onder meer het reformatorisch onderwijs het ontgelden. De onderzoeksjournalisten van Pointer, afkomstig van de rooms-katholieke en protestantse omroep KRO/NCRV, stelden dat in de meest recente online schoolgidsen en identiteitsprofielen 36 van de 161 reformatorische scholen seksuele relaties tussen twee mensen van hetzelfde geslacht afkeuren. Twee jaar geleden waren dat er volgens Pointer minder, namelijk 29.
D66-Kamerlid Van Meenen gebruikte Twitter voor een snelle reactie: „Vrijheid van onderwijs is geen vrijbrief voor slecht of onveilig onderwijs. Dit moet dus stoppen. Nu. Aangemeld voor vragenuur aanstaande dinsdag.” Kamervoorzitter Bergkamp besloot het verzoek niet in te willigen.
Ongetwijfeld komt het onderzoek van Pointer vroeg of laat een keer aan de orde in politiek Den Haag. Dat biedt de politici de gelegenheid om zich in de tussenliggende tijd écht in het onderwerp te verdiepen. Het nieuws dat Pointer naar buiten bracht, namelijk dat meer reformatorische scholen seksuele relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht afkeuren dan twee jaar geleden, klopt namelijk niet. Alle reformatorische scholen geloven en belijden vanuit de Bijbel dat seksualiteit een plaats heeft binnen de onverbrekelijke verbintenis van een huwelijk tussen één man en één vrouw.
Anderhalf jaar geleden ontstond in politiek Den Haag ophef over de verklaringen in het reformatorisch onderwijs waarin zij hun visie over seksualiteit verwoorden. In opdracht van de toenmalige minister voor Basis- en Voortgezet Onderwijs, Slob, deed de inspectie onderzoek naar de verklaringen. Daaruit kwam naar voren dat er geen inhoud naar boven kwam die in strijd was met de wet.
De visie van de scholen op het gebied van huwelijk en seksualiteit wordt op een positieve manier geformuleerd. In de ogen van een aantal progressieven gaat dat nog niet ver genoeg. Zij zien de passage over het huwelijk als een antihomoverklaring. Dat gaat te ver. In Nederland hebben we vrijheid van godsdienst, vrijheid van onderwijs en vrijheid van meningsuiting. Die gelden ook voor scholen die hun Bijbelse visie over seksualiteit onder woorden brengen.
Tegelijkertijd is óók van belang om niet te discrimineren. De ene mens is niet van meer waarde dan de andere. Het is goed mogelijk om de overtuiging aan te hangen dat een homoseksuele leefwijze niet in overeenstemming is met de wil van God én homo’s met respect te benaderen. En hen, net als alle naasten, lief te hebben.
In onze democratie is ruimte voor minderheden. Veel progressieven zien hun mening als de enige juiste en zijn niet bereid om ruimte te geven aan andersdenkenden. Maar Nederland is toch geen dictatoriale natie waar slechts één mening telt?