De rechtbank acht bewezen dat de man seksuele handelingen verrichtte met het vrouwelijke kerklid, maar oordeelt „dat er onvoldoende aanknopingspunten zijn om vast te kunnen stellen dat de man zich in een rol van hulpverlener bevond en de vrouw een afhankelijkheidspositie had.”

Vast staat dat de pastor en de aangeefster eind 2014 direct en persoonlijk contact kregen. Van een concrete hulpvraag was volgens de rechtbank geen sprake. „Uit dit contact is gaandeweg een vriendschappelijke band tussen verdachte en aangever ontstaan, waarbij zij elkaar over en weer een luisterend oor boden, (seksuele) relatieproblemen met elkaar deelden en elkaar gezelschap hielden. Deze relatie heeft na enkele maanden tot een seksuele relatie tussen verdachte en aangever geleid.”

Omdat de rechter niet kan bewijzen dat de vrouw zich in een afhankelijkheidspositie bevond, kunnen de seksuele handelingen niet worden aangemerkt als ontuchtig.

De aangeefster stelde tijdens de zitting op 17 mei dat de pastor misbruik had gemaakt van zijn macht, aangezien hij destijds veel aanzien genoot in de Christian Fellowship Ministries, het internationale verband van kerken waartoe De Deur behoort. Het was in haar optiek moeilijk om hem iets te weigeren, aangezien zij hem als „gezalfde van God” zag en zij hoog tegen hem opkeek.

Het Openbaar Ministerie Oost-Nederland geeft desgevraagd aan dat het zich beraadt op een hoger beroep. Deze of volgende week moet blijken of het vonnis daar inderdaad aanleiding toe geeft.