Andrew McGowan, toen gemeentepredikant, zette in 2015 de Covenant Fellowship binnen de Church of Scotland op. „Dat was toen de synode aan lokale kerken de vrijheid gaf om dominees in een homorelatie aan te stellen. Ik ben op sabbatsverlof in Nederland geweest. Zoiets als de Gereformeerde Bond binnen de Protestantse Kerk had ik in gedachten. Maar we hebben de middelen niet om zoiets van de grond te tillen.”

Was het synodebesluit van deze week het sluitstuk van het homodebat in uw kerk?

„Dat denk ik wel. In 2009 kwam de eerste man die als dominee een relatie had met een man, uit de kast. De synode stelde in 2011 een theologische commissie in, waar ik ook in zat. Wij werden het niet eens en presenteerden in ons rapport twee standpunten naast elkaar. De synode koos vervolgens voor een compromis. Ze nam geen van beide standpunten over. Maar ze gaf lokale kerken wel de vrijheid.”

Nu mogen dominees in de kerk een homohuwelijk sluiten. Wat vindt u van dat besluit?

„De positie van dominees die dat niet willen, wordt nu heel onzeker. Zij kunnen zich niet langer op de vrijheid van godsdienst beroepen, want de kerk staat het toe. Dus lopen ze het risico van discriminatie te worden beschuldigd. Op een dieper niveau vinden we dit besluit on-Bijbels. De kerk volgt de wereld in plaats van God.”

Op de synode waren 274 leden voor en 136 tegen. Geeft dat aan hoe groot de Fellowship is binnen de kerk?

„Ik denk het wel. We hebben geen leden, alleen een mailinglijst.”

Gaat het de Fellowship nog om meer dan alleen homoseksualiteit?

„Zeker. We zijn ook bezorgd over de belijdenis. De Church of Scotland heeft nu de Westminster Confessie als grondslag. Er is een voorstel om die te vervangen door erkenning van wel tien belijdenisgeschriften. Maar als je er tien hebt, heb je er in feite geen één. De belijdenis heeft dan geen gezag meer. Het wordt hooguit een brede richtlijn.”

Verwacht u een breuk in de kerk door het homobesluit?

„Dat kan. Maar ik denk dat degenen die weg zouden willen, al in 2015 zijn gegaan. Toen zijn er vijftien predikanten vertrokken, sommigen met hun gemeente, maar onder de radar nog een veel groter aantal kerkleden. Ik weet geen aantal. De meesten gingen naar de Free Church of Scotland. Ik zie bij veel dominees iets van apathie: we kunnen deze strijd niet winnen, laten we ons verlies nemen en doorgaan met ons werk. Er zijn ook geestelijk verzorgers die bang zijn voor hun baan als ze zich uitspreken.”

Hebt u zelf overwogen uit de kerk te stappen?

„In 2015 wel, maar ik blijf. De kerk geeft ruim baan aan zonde en immoraliteit, maar ze is niet opgehouden kerk te zijn. Dat gebeurt als de kerk afscheid neemt van de leer over de Drie-eenheid of over Christus. Voor mij is de Church of Scotland nog steeds een kerk, de nationale kerk, en die is het waard om in stand te houden.”