„Een kille afrekening.” Zo omschreef officier van justitie mr. F. Janssens donderdag in een overvolle zaal bij de kinderrechter in Leeuwarden de wandaden van Awa. Hij was ten tijde van het delict 16 jaar oud. Normaal gesproken vinden zaken bij de kinderrechter achter gesloten deuren plaats, vanwege de ernst van de feiten was de zitting ditmaal openbaar.

In zijn huis commandeerde Awa op 9 augustus zijn vriendin Jamai naar zijn slaapkamer te gaan. Hij was woedend, omdat hij vermoedde dat ze op een vakantie in Spanje was vreemdgegaan. In de slaapkamer kreeg het meisje op een computermonitor de tekst: ”O, je gaat dood” onder ogen. Daaronder een duivelskopje. Vervolgens bond Awa, onder invloed van drank en drugs, de armen van het meisje vast aan de stoel en liet hij haar ruiken aan een bekertje terpentine.

Hij dreigde zijn eigen naam met een mes in haar borst te kerven. Daarna goot hij de terpentine over de buik en borst van zijn vriendin en stak hij haar bovenkleren in brand. Na het vuur eerst te hebben geblust, stak hij de kleren van het angstige meisje opnieuw in brand. Daarna sleepte hij het ernstig verbrande meisje naar de douche. Een vriend van Awa stak geen hand uit.

De Iraakse jongen beval de gewonde Jamai naar het huis van zijn ex-vriendin Laura in Marssum te gaan. Daar ging hij ’s avonds opnieuw tekeer. Ditmaal sloeg hij zijn ex-vriendin Laura (15). Toen zij hem tegensprak spoot Awa met een bus deodorant en hield daar zijn aansteker bij, waardoor een steekvlam ontstond. Het panische meisje verstopte zich in de wc en verwondde zichzelf.

Later vergezelde Awa zijn vriendin Jamai naar het ziekenhuis in Groningen. Aanvankelijk hingen de twee mishandelde meisjes een verhaal op over een omvergevallen olielamp, waardoor Jamai verbrand was geraakt. Op de dag van het drama zong Awa een rapnummer, waarin hij meldt dat de duivel in hem zat. In de rap, die hij op een cd brandde, zingt hij onder meer: „Het spijt mij, ik wil je echt niet kwijt. Ik ga hier stuk. Ik weet dat ik hang.”

Hoewel Awa beweert dat hij zijn vriendin alleen maar bang wilde maken, gaat het openbaar ministerie ervan uit dat de jongen doelbewust heeft geprobeerd Jamai te vermoorden. In de dagen voorafgaand aan het drama sloeg Awa via internetcontact met een ander meisje harde taal over Jamai uit. „Voor mijn part ga ik acht jaar de bak in. Ik zweer dat ik haar levend verbrand.” Zelf zei de jongen donderdag dat die woorden niet al te letterlijk moeten worden opgevat. „Het is straattaal. Ik houd veel van dat meisje. Ik wilde haar niet vermoorden.”

In de vriendenkring stond de Irakees bekend als een ware tiran. Hij ranselde Laura en Jamai onder meer met een fietsketting af. Jamai mocht niet zonder zijn toestemming de stad in. Ook nadat de verkering uit was, eiste Awa van een vriendin dat ze niet naar andere jongens keek. Zelf zegt Awa dat hij „snel boos” is en het beste met zijn vriendin voor heeft.

Kinderrechter mr. A. Dölle noemde het „echt onbegrijpelijk” dat Awa zelfs toen hij vastzat doorging met dreigen. Volgens de rechter ziet de jongen een vriendin als zijn bezit. „Je rekent haar af bij de kassa en ze is van je.” Als Awa bang was dat zijn vriendin vreemd was gegaan, had hij de relatie moeten verbreken, hield de rechter de jongen voor. „Dan ben je een echte man.” Zelf had Awa trouwens seksuele contacten met meerdere vriendinnen.

Gedragsdeskundigen achten de jongen verminderd toerekeningsvatbaar. Hij heeft psychopathische en narcistische trekken, „een zeer gevaarlijke cocktail.” Herhaling van agressief gedrag is zeker niet uitgesloten. De culturele achtergrond van Awa speelt volgens de deskundigen „geen doorslaggevende” rol. Ogenschijnlijk is Awa een vriendelijke jongeman, maar dat is slechts buitenkant. De jongen, aldus de deskundigen, zegt wel dat hij spijt heeft, maar die is „niet doorleefd.” Awa zou vooral inzitten over de negatieve gevolgen die het drama voor hemzelf heeft. Zelf beweerde Awa in zijn laatste woord dat hij wel degelijk echt spijt heeft. „Als ik haar foto zie, gaan de tranen vloeien.”