Column: Interactie

Er ploft een tiener op mijn bank. Ik heb haar een tijdje niet gesproken en vraag hoe het gaat en of ze nog iets heeft meegemaakt. „Ja”, zegt ze, „vorige week heb ik mijn diagnose gekregen. Dit-en-dat, en nu ga ik met die-en-die therapie beginnen.” We praten er even over. „Wat stoer dat je dat gewoon zegt”, zeg ik. „Er zijn ook mensen die zich ervoor schamen dat ze psychische problemen hebben.” Ze schokschoudert een beetje. „Ik zeg het ook niet tegen iedereen.”