De gang naar het Europees Hof (ECHR) was de laatste strohalm voor de man, alleen bekend onder de initialen M. A. M. De Zwitserse autoriteiten hadden zijn verzoek om asiel definitief afgewezen. De man ging bij de Europese rechtbank in beroep tegen zijn uitzetting naar Pakistan. Dit deed hij op basis van zijn bekering van de islam tot het christendom tijdens zijn verblijf in het Alpenland.

Volgens de man zou zijn uitzetting naar Pakistan hem als ‘afvallige’ een reëel risico van dood of mishandeling opleveren. Hoewel Zwitserland de bekering van M. A. M. als geloofwaardig bestempelde, waren de autoriteiten daarentegen van mening dat zijn leven niet in gevaar zou komen als hij zou worden teruggestuurd naar zijn geboorteland.

Zwitserland is in zijn beoordeling echter nalatig geweest, oordeelde het ECHR vorige week. De autoriteiten onderzochten welke risico’s christenen lopen in Pakistan.

Maar volgens de rechtbank hebben ze „niet naar behoren het risico beoordeeld waaraan verzoeker wegens zijn bekering zou hebben blootgestaan indien hij was overgebracht naar Pakistan.”

De ECHR baseert zich op een Brits rapport, waarin wordt vermeldt dat bekeerlingen „het doelwit zijn van ernstige vormen van geweld, intimidatie en discriminatie.” Deze handelingen kunnen uitlopen op „vervolging en/of ernstig letsel. Dit soort mishandeling komt in heel Pakistan voor.”

Bescherming

Marnix Visscher van Stichting Gave noemt het „een ernstige zaak” dat Zwitserland het risico voor deze bekeerling niet naar behoren heeft beoordeeld. „Er is verzuimd een op de persoon van de vreemdeling toegespitste beoordeling te maken.” De gebreken die door de ECHR zijn geconstateerd „lijken te getuigen van hele basale tekortkomingen in de inrichting van de asielprocedure van deze vreemdeling, wat het des te ernstiger maakt”, zegt hij desgevraagd.

Tehmina Arora van ADF International –een organisatie die opkomt voor onder meer godsdienstvrijheid– zegt dankbaar te zijn dat het ECHR „de gevaren erkent waarmee met name christelijke bekeerlingen in Pakistan worden geconfronteerd. Dit zal hopelijk een betere bescherming bieden aan M. A. M. en anderen die gevaar lopen te worden vervolgd.”

Ongeloofwaardig

Heeft het vonnis nog gevolgen voor het Nederlandse asielbeleid? De uitspraak onderstreept dat de vervolgingsrisico’s beoordeeld moeten worden met gebruikmaking van objectieve bronnen, zegt Visscher. Maar verder is het arrest volgens hem geen toevoeging op of nadere uitleg van bestaand beleid.

Visscher wijst erop dat in het Nederlandse asielbeleid er van wordt uitgegaan dat christen-bekeerlingen met een islamitische achtergrond in Pakistan behoorlijk groot risico lopen. „Dat is de reden dat slechts geringe indicaties van daadwerkelijke vervolging voldoende zijn om in aanmerking te komen voor asiel”, aldus de medewerker van Gave.

In Nederland zijn er overigens maar heel weinig asielzaken bekend van Pakistanen die vanuit de islam christen zijn geworden, weet Visscher. „De enkele keer dat we een zaak onder ogen krijgen, is het omdat de IND de bekering ongeloofwaardig acht, niet omdat de IND stelt dat een bekeerling weinig risico loopt bij terugkeer.” Dat laatste staat bij de dienst nauwelijks ter discussie, zegt hij.

In deze tweewekelijkse rubriek brengt redacteur godsdienstvrijheid Leendert de Bruin verdrukte en vervolgde christenen voor het voetlicht.