Het valt ons op dat er meer politieagenten op straat wandelen, soms vergezeld van enkele militairen. Dat laatste is uitzonderlijk. Als er al soldaten in de stad rondlopen, dan is dat omdat ze van een legerbasis terugkeren of daarnaar toe gaan, ergens een lezing moeten volgen of op excursie zijn. Normaal gesproken zijn politie en grenspolitie verantwoordelijk voor de rust.

De botsingen tussen militante moslims en oproerpolitie doen zich voor op de Tempelberg, en soms in of rond de Oude Stad, met name bij de Damascuspoort. Maar dat is maar een klein gedeelte van de stad, pakweg 1 procent.

We zaten op zondagmorgen in de Graftuin om de paasdienst mee te maken. Deze plaats bevindt zich op ongeveer 800 meter van de Tempelberg en op 200 meter van de Damascuspoort. Gewelddadige Palestijnse demonstranten gooiden keien tegen bussen die op weg waren naar de Westelijke Muur. Zeven passagiers raakten lichtgewond.

Er cirkelde tijdens de dienst een helikopter rond boven de Oude Stad en omgeving en het geronk klonk dan ook geregeld door het gesproken woord en het gezang heen. Af en toe waren er ook harde knallen te horen. Zeker weten doen we het niet, maar we denken dat het vuurwerk was van moslims om schermutselingen uit te lokken. In de Graftuin zelf was het een mooie en vredige dienst.

Waar we wel voortdurend iets van merken is dat deze week Joden Pesach vieren. Tijdens dit feest eten ze ongezuurde broden. Al ver voordat Pesach begon op vrijdagavond, begonnen winkels producten met gist te verwijderen of op zijn minst af te plakken.

Dat het verwijderen van gistproducten op tijd begint, leerde ik toen ik nog maar net in het land was. Ik stapte op een morgen voordat het Pesachfeest begon een bakkerij binnen en vroeg om bourekas (een hartig, van bladerdeeg gemaakt stukje pastei). De dame achter de toonbank wierp haar handen omhoog en riep uit: „Maar meneer, het is Pesach.”

„Nog niet”, probeerde ik nog, maar ik wist dat het tevergeefs was.

Op vrijdagmorgen plaatste de gemeente Jeruzalem bakken op straat, waar de bevolking gistproducten in kon werpen om die te verbranden. Sommigen hielden het niet alleen bij een pakje meel of een vergeten boterham. Ook complete bankstellen verdwenen in de vlammen.

De winkels verkopen de ongezuurde broden in pakken van diverse formaten. In een kilopak zitten dertig matses (of matzot, zoals ze hier zeggen), en voor ons is dat genoeg. Deze vierkante crackers hebben op zich weinig smaak, maar ze zijn lekker te maken met boter en beleg. Bij het eten moeten we steeds uitkijken dat ze niet in stukjes breken om te voorkomen dat delen op de vloer belanden.