De zogeheten beschermde geografische aanduiding voor Europese voedingswaren is al langer heel populair. Maar producten met een lange traditie en grote naam als Antwerpse diamant, Muranoglas of tweed uit het Ierse Donegal moeten het tot dusver doen met wat nationale beschermingsmaatregelen. In veel EU-landen ontbreken zelfs die.

Een soortgelijk echtheidsetiket voor zulke goederen zou producenten en consumenten goeddoen, denkt de Europese Commissie. Bovendien kan het helpen kwetsbaar cultuurgoed en banen in economisch zwakkere regio’s te behouden.

Als het Europees Parlement en de EU-landen instemmen, kunnen die laatsten het etiket aanvragen voor hun eigen goederen van plaatselijke trots. Tot achthonderd producten zouden in aanmerking kunnen komen, schat de commissie, waarvan een handvol in Nederland.