„Want het leven is mij Christus en het sterven is mij gewin.”

We kunnen nu zeggen: „De edik en gal waren Uwe, opdat het zoet voor mij zou worden. De vloek was Uwe, opdat de zegen voor mij zou worden. De doornenkroon was Uwe, opdat de kroon der heerlijkheid voor mij zou worden. De dood was Uwe en daardoor werd Uw leven mijn leven. U hebt de prijs betaald, opdat ik de erfenis zou verkrijgen.”

Uit deze zaak kunnen wij verschillende gevolgtrekkingen als toepassing maken: als Jezus Christus Zich volkomen voor de gelovigen geheiligd heeft, hoe redelijk is het dan, dat de gelovigen zich geheel voor Christus heiligen en afzonderen. Als Hij alles voor ons is, zullen wij dan niets voor Hem zijn? Wat Hij was, was Hij voor u. Wat Hij ook gedaan heeft, deed Hij voor u. Wat Hij ook geleden heeft, leed Hij voor u.

O dan: „Ik bid u, broeders! door de ontfermingen Gods, dat u uw lichamen stelt tot een levende, heilige en Gode welbehaaglijke offerande, welke is uw redelijke godsdienst” (Romeinen 12:1). Met „uw lichamen” wordt uw gehele persoon bedoeld.

Laat, zoals Christus’ doel uw zaligheid was, Zijn heerlijkheid uw doel zijn. Laat Christus de uitkomst of het doel van uw wandel zijn (Hebreeën 13:7). Zoals Christus kon zeggen: „Mijn leven is voor u” zo zegt u: „Het leven is mij Christus” (Filippenzen 1:21). Laten allen, die belijden in Christus te geloven, dit van harte onderschrijven!

John Flavel,
predikant te Dartmouth

(”Gods onbegrijpelijke liefde”, 1664)