Ze zijn gasten van de vakantieweken van de bond, die 50 jaar bestaan. Een deel van die weken is bestemd voor mensen met een beperking. De bond zelf herdenkt dit jaar het 75-jarig bestaan. In het begin waren er veertien verenigingen. Nu zijn er 130, met in totaal zo’n 5000 leden.

Beide jubilea werden dinsdag in de Veenendaalse Adventkerk herdacht. Twee jaar geleden moest de bondsdag worden afgelast. Vorig jaar kon alleen de vrouwenvereniging van Veenendaal aanwezig zijn en keken anderen op afstand mee. Nu zijn er zo’n duizend mensen present. Anderen volgen de dag thuis, of vanuit een zaal in kerk of verzorgingshuis.

Oud-presidente Z. Crum-Nieuwland behoort tot de oudste aanwezigen. „Het was een hele onderneming om hier te komen”, zegt ze. Maar deze mijlpalen wilde ze meebeleven.

Beschamend onderwijs

Het eerste initiatief tot oprichting van de bond kwam uit een gemeente die nu niet eens meer bestaat – in het Zeeuws-Vlaamse Axel. Na 75 jaar past het de daden des Heeren te gedenken, zegt ds. A. P. Baaijens in zijn meditatie over Psalm 77:12a. „Wat kunnen we soms de moeilijke dingen onthouden, maar alles vergeten wat de Heere ons geeft. Bij jubilea is er aan onze kant alleen maar schuld. Daarvoor is verzoening nodig.”

De Aagtekerkse predikant vertelt over zijn eigen ervaringen als staflid en pastoraal medewerker tijdens de vakantieweken. „Wat zagen mensen er het hele jaar naar uit. Het voelde als één grote familie. Wat gaf de Heere goede ontmoetingen rond het Woord, als iets van Zijn grote daden mocht worden opgemerkt. We hebben ook ervaren dat er afname was onder de prediking. Mensen met een beperking zeiden dat de Heere het niet verkeerd deed. We hebben ook weleens mogen horen hoe er te midden van moeite en zorg zicht was op het hemels Kanaän. Dan mocht je als dominee zomaar zitten luisteren en kreeg je beschamend onderwijs.”

Uitzien in opzien

Bondsvoorzitter ds. A. Verschuure spreekt over ”Uitzien met verlangen – in opzien tot de Heere.” Het toeleven naar de wederkomst vergelijkt hij met de aankomst van een schip: „De één blijft zo lang mogelijk in de kajuit, anderen staan als eersten op de loopplank.”

De predikant van Genemuiden spreekt over 1 Korinthe 7:26-33: de gedaante dezer wereld gaat voorbij. De nood van de tijd blijkt in verleiding, verschrikking, verdrukking, verkilling. „De tijd is voorts kort; de ontwikkelingen buitelen over elkaar heen, alsof God haast heeft. Zitten we in de kajuit of zien we uit met verlangen? Mogen we de onbekende toekomst tegemoet gaan in opzien tot de Heere.”

Geridderd

Het jubileummagazine wordt gepresenteerd, 172 pagina’s dik. En de jubileumactie, voor mensen met een beperking in Nigeria, Oekraïne en de Westbank. Lang voordat Rusland Oekraïne binnenviel, stonden die doelen al vast. De noodzaak van hulp is alleen maar toegenomen.

Het middagprogramma begint met een verrassing voor presidente M. A. Heikoop-Gorter. Opeens komt burgemeester Stoop van West-Betuwe binnen, gevolgd door familieleden van de presidente. De burgervader somt het vrijwilligerswerk op dat ze deed voor mensen met een beperking en voor de vrouwenverenigingen en de vakantieweken. Ze wordt getypeerd als betrokken, bescheiden, doortastend en principieel. Ridder in de orde van Oranje-Nassau, is de onderscheiding die haar in naam van de koning wordt toegekend. „De Heere zij alle eer en dank”, zegt Heikoop later in haar slotwoord.

Gasten van de vakantieweken verzorgen een muzikaal intermezzo, samen met organist Pieter Heykoop. Mevrouw Wisse-van den Dorpel uit Emmeloord vertelt waarom ze al tien keer deelnam aan een vakantie voor mensen met een lichamelijke beperking: de sfeer, de eenheid, de activiteiten. Het gesprek rond de Bijbel bindt samen, zeggen de stafleden Jobse en Van de Vliert. „Zeker wanneer er vanuit het hart mag worden gesproken.”