Zo hadden we onlangs een bijeenkomst bij ons thuis met een aantal zendingswerkers. Als je bij elkaar bent, is het fijn om samen te kunnen zingen, de Bijbel open te doen en met elkaar te bidden. Gewoon omdat we dat hier niet zo vaak samen kunnen doen.

Omdat het leven zich in dit klimaat voornamelijk buiten en in de schaduw afspeelt, kan iedereen die naast je woont, voorbij fietst of lopend passeert, heerlijk meegenieten. Zo ook van het luidkeels zingen van de lofzang door een groepje zendelingen.

De overbuurvrouw kon het niet laten om, nieuwsgierig als ze was, haar hoofd langdurig boven de schutting uit te steken om naar dit vreemde fenomeen te kijken. Ogen op steeltjes en meeluisteren maar. Ze had het weleens eerder van ons gehoord en toen gezegd hoe mooi ze het vond klinken en hoe fijn ze het vond om ernaar te luisteren. Nu wil het geval dat deze buurvrouw haar religie ook bijzonder serieus neemt. In alle gesprekjes die we hebben, vergelijkt ze die voortdurend met het christendom. Soms tot vervelens toe. We hebben meermaals geprobeerd uit te leggen dat er een wezenlijk verschil bestaat tussen Jezus en boeddha. Het is onze hoop dat dit op een dag door Gods Geest tot haar doordringt.

De volgende dag, vroeg in de morgen, zat ik buiten aan de eettafel rustig aan mijn eerste bakje koffie toen van de overkant van de straat wat geluiden begonnen door te dringen. In de twee jaar dat we hier wonen, hebben we deze geluiden regelmatig gehoord. Onze buurvrouw luistert dan via de televisie naar wat mediterende monniken, een soort ochtendritueel. Dat mediteren is zingen op één bepaalde toon in een taal die de gewone Thai niet verstaat. Tot mijn verbazing mediteerde de buurvrouw deze keer echter luidkeels mee.

Het voelde een beetje alsof ze ons zingen van de vorige dag wilde nabootsen. Helaas bereikte haar gezang bij mij het tegenovergestelde gevoel van wat ons zingen bij haar teweeg leek te brengen. Ik verslikte me bijna in mijn koffie en wist niet hoe gauw ik naar binnen moest lopen. Ze zong namelijk op een bijzonder onzuivere toon.

Het is bijna aandoenlijk om te zien hoe hard ze probeert zich geaccepteerd te weten. Meerdere malen mochten we haar inmiddels op Jezus wijzen. Tot op heden heeft ze, zonder dat ze zich daar misschien van bewust is, deze leegte in haar hart gevuld met haar religieuze zelfredzaamheid. Hard werken om aan haar karma te ontsnappen.

Het voorval wees mij er persoonlijk op dat leren leven uit genade het moeilijkste is wat er is. We doen graag allemaal een beetje aan religieuze zelfredzaamheid.

De schrijver is samen met zijn gezin uitgezonden door de CGK en OMF naar Udon Thani in Thailand. Hij werkt daar als kerkplanter.