Dick van den Noort, lid van de stuurgroep internationale diensten in Kampen, was nauw betrokken bij de organisatie van de dienst, die terug te zien is via kerkdienstgemist.nl.

Wie bezochten de dienst?

„De koster schat dat er tussen de 130 en 150 mensen waren, hoofdzakelijk Oekraïners, maar ook Nederlandse begeleiders. De meesten komen uit de regio’s Zhitomir en Kiev, maar er waren ook enkele mensen uit de Unterkarpaten, het Hongaarse deel van Oekraïne. De meesten verblijven hier in gastgezinnen, maar er is bijvoorbeeld ook een groep ondergebracht in een kantoorpand dat als noodopvang is ingericht.

Een deel van de bezoekers behoort tot de vrienden- en kennissenkring van ds. Vinogradsky. Velen waren blij dat ze hem terugzagen en omarmden hem. De meesten komen uit baptistengemeenten. Tijdens de dienst zongen we liederen die in die kring bekend zijn. Zo begonnen we de dienst met ”Welk een Vriend is onze Jezus” en we sloten af met het ”Hoe groot zijt Gij”. Er werd stevig gezongen.”

Waar preekte ds. Vinogradsky over?

„De preek ging over Daniël 3: het beeld van Nebukadnezar en Sadrach, Mesach en Abed-nego die in de vurige oven werden gegooid. Ds. Vinogradsky wees vooral op de vierde man, de reddende engel. Met deze vierde man had de wereldse vorst Nebukadnezar niet gerekend, maar deze zorgde voor het wonder. En die vierde man leeft nog. Dat was ongeveer de kern van de preek, zo heb ik me laten vertellen, want ik spreek zelfs nauwelijks Russisch.”

In hoeverre stond de dienst in het teken van de oorlog?

„In de preek lag een link met de situatie in Oekraïne, want ook daar moet God de reddende engel zijn. Ds. Vinogradsky heeft uiteraard ook voor zijn land gebeden, vooral voor de mannen aan het front, begreep ik.”

Wat raakte u het meest tijdens de dienst?

„Wat mij vooral raakte, was de blijdschap bij Oekraïners door het weerzien van bekenden. De een na de ander die bij de kerk uit de auto stapte, ontdekte bekenden op het kerkplein. Men vloog elkaar in de armen. Die ontmoeting is een belangrijk neveneffect van deze diensten.

Wat me ook bijbleef, is de vurigheid waarmee de 91-jarige predikant zijn preek hield. Ik zag hoe de mensen aandachtig luisterden. Dat maakt duidelijk dat deze man echt een boodschap heeft. Ik denk dat hij het als een opdracht ziet om er te zijn voor zijn gevluchte landgenoten die veel hebben meegemaakt. Zelf bracht ik recent een vrouw met haar zoon naar Houten. Vader is in Oekraïne achtergebleven omdat hij in het leger moet vechten. Het is ontzettend pijnlijk als je hoort hoe ze bij de grens huilend afscheid van hem hebben genomen. De mensen zijn hier nog maar nauwelijks, maar na verloop van tijd zal blijken in hoeverre ze getraumatiseerd zijn.”

Hoe gaat het verder met de Oekraïense diensten?

„We proberen vanaf volgende week via headsets vertaling te bieden voor Nederlanders die de dienst bijwonen. Ik verwacht dat vooral het aantal Oekraïense bezoekers snel zal toenemen, nu de diensten meer bekendheid krijgen. Er zijn nog steeds Oekraïners onderweg naar Nederland. Als je de berichten volgt over de situatie daar, houd je je hart vast.”