De ondervinding leert dat overtuigingen in een mens die onder de waarheid leeft soms lang kunnen duren. Dan eens zijn ze gevoeliger en meer drukkend, dan eens met minder aandoening, dan lijkt het dat ze geheel zijn verdwenen. Maar bij de uitverkorene komen ze terug en dringen ze steeds dieper door, totdat God eindelijk doorwerkt.Die voorgaande beroeringen en wettische verschrikkingen kan men echter niet aanmerken als vruchten van de wedergeboorte, omdat ze de mens in zichzelf laten en buiten Christus. Men moet onderscheid maken tussen overtuigende en wederbarende genade en de een niet met de andere vermengen. Men ziet dat veel mensen blijven steken in de geestelijke dood, welke voorbereidingen er ook mogen geweest zijn, totdat God hen wederbaart.

Er is een overeenkomst tussen wedergeboorte en geboorte. Wordt er door natuurlijke geboorte iets levends voortgebracht, en wel een geheel mens, zo moet er door de wedergeboorte ook een leven voortgebracht worden. Dat is een leven dat geheel verschillend is van het verdorven en zondige leven dat alle mensen van nature hebben. Ja, het leven dat door de wedergeboorte wordt voortgebracht, is een geestelijk leven met een liefde tot God en de naaste. Ja, die zondaar krijgt een nieuw hart en een nieuwe geest.

J. Hillenius, predikant te Drachten (De mens beschouwd, 1752)