Het thema van het conferentieweekend, dat vrijdag begon, is ”Gods spreken en zwijgen”. De keuze voor dat thema vloeit voort uit het jaarthema van de jeugdbond: ”Klanken van de Psalmen”.

Kramer: „We ontdekten dat het in de Psalmen heel vaak gaat over Gods spreken of juist Zijn zwijgen. Bij activiteiten van Zin-in komt in de vragen van jongeren vrijwel altijd terug: „Hoe kan ik Gods spreken horen?” Een vraag die voortkomt uit een verlangen, maar ook uit de tegenovergestelde ervaring: dat God zwijgt.”

Een van de 56 bezoekers, Lianne Kers uit Groot-Ammers, geniet vrijdag van het vooruitzicht om op deze conferentie in gesprek te zijn met leeftijdgenoten. „Dat is echt waardevol. In mijn eigen gemeente gebeurt dat totaal niet.”

Het thema spreekt haar aan. „Je vraagt je soms af wat God tot je wil zeggen door de dingen die om je heen gebeuren. Soms krijg je geen antwoord op je gebed, of juist wel. Ik heb een carrièreswitch gemaakt. Ik wilde gauw aan het werk, maar dat lukte niet. Toen heb ik vervolgens toch een opleiding gedaan. Het ging niet op mijn manier, maar misschien dat het zo juist Gods weg was.”

Open Bijbel

Met de Bijbel in de ene en een theekopje in de andere hand zoeken de conferentiegangers een plekje om te luisteren naar de lezing. Kramer opent met het lezen van Psalm 27. „Wie zijn wij om iets te zeggen over dit onderwerp?” vraagt ze zich hardop af. „Toch willen we met een open Bijbel proberen om hier meer over te weten te komen.”

Ds. P. Mulder neemt in zijn lezing Gods soevereiniteit als uitgangspunt voor Zijn spreken. „God wil spreken tot mensen. Dat is een radicale boodschap, want wij mensen willen ook wat te vertellen hebben. Zijn spreken is echter de oorsprong. Hij sprak, en het was er. Na de zondeval begon de mens niet met spreken tot God, maar God sprak wel tot de mens. Dat de Verlosser kwam, was het spreken van God door het vleesgeworden Woord. En God blijft tot ons komen door het Woord. Zelfs doden zullen horen de stem van de levende God.”

De predikant uit Leiderdorp toont aan dat vaak te gemakkelijk gedacht wordt dat in de tijd dat de Bijbel geschreven werd God niet door het geschreven Woord sprak. „Maar Daniël las al in het boek Jeremia, zo’n vijftig of zestig jaar nadat die woorden opgeschreven waren. Die boekrol was een kopie. Anderen hadden Jeremia’s woorden overgeschreven omdat ze beseften dat het meer dan alleen Jeremia’s woorden waren. En Daniël beschouwde ze al als het Woord van God. In het Nieuwe Testament is Paulus een voorbeeld van iemand die de Schrift ijverig bestudeerde.”

Droom

De vraag of God nu nog steeds rechtstreeks tot mensen spreekt, beantwoordt ds. Mulder ontkennend. „We geloven dat God nu werkt door het geschreven Woord. En hoe zit dat dan op het zendingsveld, waar de Bijbel misschien nog onbekend is? Daar werken we ernaartoe dat mensen Gods Woord leren verstaan. En moslims, die een droom krijgen? Die dromen verwijzen naar het Woord. We moeten naar het Woord toe, want God heeft het voor het zeggen.”

Het spreken en zwijgen van God heeft ook alles met het handelen van de mens te maken, toont ds. Mulder aan met voorbeelden. „Er zijn tijden geweest in de geschiedenis waarin God meer of juist minder sprak. De tijd tussen Maleachi en Johannes de Doper staat daar bekend om. In het Oude Testament zien we dat door de slechte invloed van Manasse God het zwijgen wordt opgelegd, maar dat onder Hizkia het Woord weer klinkt. En voor nu geldt: Je kunt niet zeggen dat God niet spreekt. We moeten zeggen: Ik hoor het niet.”

„En als God dan zwijgt?” leest ds. Mulder de vraag voor die de stafleden hem aanreiken. Zwijgen is niet noodzakelijkerwijs negatief. „Zefanja schrijft over God: „Hij zal zwijgen in Zijn liefde.” In de kanttekening bij die tekst staat dat God zwijgt, omdat Hij Zijn volk aanziet in Christus. Het is erg als een mens het ernaar maakt dat God gaat zwijgen. Want dat kan uitlopen op een eeuwig zwijgen van Zijn kant. Maar: „Hij spreekt gewis tot elk die voor Hem leeft.””