Een maand zonder shampoo

Al jaren doe ik pogingen om m’n haren op dieet te zetten. Ze moeten leren om met minder shampoo toe te kunnen. In eerste instantie vooral uit het oogpunt van gemak. Als je een dikke bos haar hebt, is een complete wasronde (shampoo, even inwerken, uitspoelen, conditioner, even inwerken, uitspoelen) al tamelijk tijdrovend. Daarna duurt het best lang voor alles weer droog en presentabel is, zelfs met inzet van een föhn. Verder vroeg ik me al langere tijd af of m’n hoofdhuid wel zo blij was met regelmatige blootstelling aan shampoo. Ik meende een patroon te zien tussen jeuk en haarwasacties. Ook had ik de indruk dat m’n haar, zeker vlak na het wassen, alleen maar droger en pluiziger werd, waar dan met allerlei middeltjes weer wat aan moest worden gedaan. Maar minderen of stoppen met shampoo staat of valt, net als allerlei andere diëten, met innerlijke motivatie. Als je eraan begint moet je het echt willen en er helemaal voor gaan. Dat geldt voor minder vaak je haren wassen net zo goed als voor een ander eetpatroon volgen. Er moet inwendig een knop om en je moet jezelf misschien wel streng toespreken om het vol te houden. Haren wassen om jezelf een beter gevoel te geven? Dat is afgelopen. De shampoofles grijpen als je in de spiegel kijkt en denkt: wat zie ik er moe of tobberig uit? Of als je een badhairday hebt? Die tijd is voorbij. **No poo** Mijn wens om minder (of zelfs helemaal geen) shampoo te gebruiken is bepaald niet uniek. Er is zelfs sprake van een heuse internationale beweging, in het Engels ”no poo” (geen shampoo) en ”low poo” (minder shampoo) genoemd. Hoe groot deze groep is, is lastig te zeggen. Maar het is in ieder geval niet louter iets voor mensen die zich in alternatieve circuits ophouden. Dat leid ik althans af uit het feit dat er op de website van een ingeburgerd merk als Philips een stappenplan voor het stoppen met shampoo staat. In december besloot ik eens te proberen een hele maand geen shampoofles aan te raken. Om een lang verhaal kort te maken: dat ging eigenlijk prima. Maar dat had misschien ook met m’n eerdere afbouwpogingen te maken. **Douchemuts** Hoe vaak iemand onder de douche springt en of dat samenvalt met het wassen van het hoofdhaar is een persoonlijke keuze. Het is wel verleidelijk om te kiezen de complete wasbeurt. Gewoon omdat het in één moeite door gaat en ook wel omdat het een prettig, schoon gevoel geeft. Ooit waste ik mijn haar om de dag – elke keer dat ik onder de douche stapte. Ik dacht dat iedere twee dagen de maximale termijn was, omdat het haar er anders vet uit zou zien. De eerste mindering was best eenvoudig: een van die haarwasbeurten overslaan. Dus wrijf ik al een paar jaar eens in de vier dagen shampoo in m’n haar. Als het niet de bedoeling is dat m’n haren nat worden, zet ik een douchemuts op. Met zo’n onelegante paddenstoel op het hoofd is de verleiding om voor een volledig waterbad te kiezen opeens een stuk minder groot. Zo’n muts voorkomt ook dat je kapsel door rondvliegende spetters en overvloedig aanwezige waterdamp alsnog vochtig wordt. **Pluis** De volgende stap zette ik halverwege vorig jaar, nadat ik bij de kapper een keer wat mompelde over pluizend haar. Haar advies, best revolutionair uit de mond van een professional: nog minder vaak shampoo gebruiken. Ze adviseerde om de frequentie te halveren. Dus eens in de acht dagen shampoo in het haar masseren en op de vierde dag het haar alleen met water uitspoelen en tot besluit wat conditioner gebruiken. Dat was in het begin wel even wennen. Je vraagt je ook af of een ander het ziet. Maar het beviel eigenlijk al snel prima. Alleen uitspoelen met water geeft ook een schoon gevoel. Maar met een minder pluizig resultaat. Vanuit die uitgangspositie was de stap naar een maand zonder shampoo niet zo groot. Ik spoelde m’n haren gewoon om de vier dagen uit met water. Het zag er niet vettig of grauw uit, dat hield ik met behulp van de spiegel nauwlettend in de gaten. Niemand zei er verder iets van, dus het ging blijkbaar ook niet raar ruiken. Het voelde wel heel anders. M’n toch al behoorlijk stevige haar werd nog dikker en voller, dacht ik. Maar jeuken deed het niet. En van pluizigheid was ook geen sprake. ## Bouwstof Soms was het wel verleidelijk om toch de shampoofles ter hand te nemen. Bijvoorbeeld na een dag klussen in een huis vol bouwstof. Daarna was m’n haar zo stijf en stug dat ik dacht dat alleen met water uitspoelen niet voldoende zou zijn. Maar dat viel mee. Er zijn mensen die no poo heel letterlijk nemen: ze wassen hun haren nooit meer met shampoo, maar experimenteren bijvoorbeeld met appelazijn of zuiveringszout. Dat gaat mij te ver. Na een maand vond ik het heerlijk om m’n haren weer eens te wassen met shampoo. Maar eens in de acht dagen is wat mij betreft vaak genoeg. En het is eigenlijk best fijn om te weten dat nog minder frequent wassen ook een optie is. :::kader 1:::

Een maand zonder shampoo

Consument

RD.nl in uw mailbox?