Zij maakten gebruik van de scheuren in het IJzeren Gordijn. Het IKV probeerde met Oost-Duitse dissidenten een transnationale beweging voor de vrede en later voor democratie en mensenrechten te vormen.

Dat schrijft drs. Beatrice de Graaf in haar proefschrift ”Over de Muur. De DDR, de Nederlandse kerken en de vredesbeweging”. Zij promoveert maandag aan de Universiteit Utrecht bij de hoogleraren dr. D. A. Hellema (UU) en dr. F. Wielenga (Universiteit Münster). Als eerste heeft zij de archieven van de Oost-Duitse geheime dienst Stasi doorzocht op spionage jegens Nederland.

Het Oost-Duitse regime voerde vanaf 1977 een geheime campagne tegen de NAVO-bewapening. Met mantelorganisaties en financiële steun wakkerde het regime in Nederland de protesten tegen de NAVO aan.

Orthodoxe christenen die tienduizenden Bijbels naar de DDR smokkelden, de ongeveer 350 Nederlandse kerkelijke gemeenten die contact met een gemeente in de DDR hadden en vredesactivisten probeerden daarentegen in de DDR een bijdrage te leveren aan de ontspanning tussen Oost en West. De opvattingen van het IKV over democratie en mensenrechten gingen lijnrecht in tegen die van het DDR-regime.

De Oost-Duitse regering probeerde op haar beurt de ’schadelijke’ effecten van de ontspanning tussen Oost en West te neutraliseren. Zelfs in Nederland was de Stasi uitermate actief. De geheime dienst probeerde in het IKV te infiltreren en de Nederlandse kerken tegen de vredesbeweging op te zetten. Er werden tientallen agenten ingezet, die tot in Nederland actief waren, schrijft De Graaf.