„We kunnen steeds meer”, zegt Titia Sijen, hoofd van het Team Research van de divisie Biologische sporen van het NFI. „Dat maakt dat we complexe onderzoeksvragen steeds beter kunnen beantwoorden.” Het team investeert daarbij in onderzoek om de nieuwe technieken steeds sneller te maken. Goede software is daarbij essentieel. „We moeten meer aantallen kunnen draaien om aan de groeiende vraag te kunnen voldoen,” aldus Sijen.

Een van de nieuwe technieken is het zogeheten Massive Parallel Sequencing (MPS), die volgens het NFI kansen biedt in cold cases. In 2021 werd de techniek in vijftig zaken toegepast. MPS heeft „een impuls gegeven” aan het zogeheten mitochondriaal DNA-onderzoek dat vaak wordt gebruikt bij sporen die weinig DNA of sterk afgebroken DNA bevatten. De techniek werd toegepast in het ingewikkelde onderzoek in de strafzaak tegen Amsterdammer Sjonnie W., verdacht van de moord op drie vrouwen (in 2003, 2004 en 2017). Het gerechtshof veroordeelde hem in november tot bijna 20 jaar cel en tbs met dwangverpleging.

Een andere relatief nieuwe methode is RNA-onderzoek, aan de hand waarvan forensisch specialisten kunnen vaststellen welke type cellen een spoor bevat. De afgelopen twee jaar zette het NFI de techniek in circa zeventig onderzoeken in, waarvan bijna 80 procent zedenzaken betrof. Het NFI loopt voorop met dit type onderzoek, waardoor het onderzoeksvragen uit binnen- en buitenland krijgt. RNA-typering is tot dusver al tientallen keren als bewijs meegewogen door de rechter, zegt het NFI, en de verwachting is dat dit verder zal toenemen.