U bent ouderenpredikant. Wat doet u?

„Zes jaar geleden kwam er binnen drie wijkgemeenten van de hervormde gemeente Zeist ruimte voor extra aandacht voor ouderenpastoraat. Deze wijken hebben mij op deze post benoemd. Mijn taak bestaat uit pastoraat en bezinning daarop. Ik leid een Bijbelkring, geef leiding aan de website Omega en ga voor in weeksluitingen en zondagse diensten. Uitvaarten vragen ook veel tijd.”

Wat wilt u met Omega bereiken? U schrijft: „Omega gaat over vragen die opkomen bij het ouder worden.” Wat zijn dat voor vragen?

„Ouderen hebben in de laatste levensfase specifieke vragen. Ik denk aan de zekerheid van het geloof, de uitverkiezing, aan bidden en Bijbellezen. Daarnaast dringen zich ook meer actuele vragen op. De discussie over voltooid leven, euthanasie, het codicil en grenzen aan de medische macht ontgaat senioren niet. Actueel is de vraag over de omgang met corona. Ook dementie is een grote zorg. Omega wordt aangeboden als een serie ontmoetingen in cursusvorm. Het materiaal kan ook gebruikt worden in een een-op-eenrelatie, bij voorkeur zelfs door een jongere met een oudere. Denk aan de relatie tussen een dochter en de moeder, een bezoekdame en een gemeentelid, een ouderling en een echtpaar. De doelen van Omega zijn: onderlinge ontmoeting, de prikkeling tot bezinning, de verbinding tussen generaties, intensieve herderlijke zorg en het bevorderen van intimiteit en vertrouwelijkheid. De doelgroep bestaat zowel uit ouderen binnen de gemeente als ouderen op de rand ervan. Ook voor belangstellenden van buiten willen we graag een gids zijn.”

Vanwaar de naam Omega? Wat wilt u mensen in de laatste levensfase leren?

„In de Openbaring aan Johannes noemt Jezus Zich de Omega. Hij is de Eerste en de Laatste. Hij is de A en de Z. Ook voor mensen in de laatste levensfase is de Heere Jezus Christus van groot belang. Omdat het gaat over vragen in de laatste levensfase heeft het project de naam Omega gekregen.”

U schrijft op de website dat ouderen vaak het stiefkind in de gemeente zijn. Worden ze vergeten, niet genoeg gewaardeerd?

„Er is hier in Zeist veel aandacht voor ouderen en dat geldt in het algemeen ook voor andere gemeenten. Dit is zeer te waarderen. Ouderenpastoraat vraagt om bezinning. De laatste levensfase vraagt om passend pastoraat en doordenking daarvan. Uit de tijd van de Reformatie kennen wij boeken over stervenskunst, maar hoe begeleiden wij nu mensen in deze fase en hoe bereiden wij hen voor op het einde?

Aan de andere kant kunnen ouderen binnen de christelijke gemeente veel betekenen voor kinderen en kleinkinderen, voor de eigen en de jongere generaties. Wijsheid van ouderen is van betekenis voor jongeren. Het aanbod aan Bijbelstudies en vormingsmateriaal is groot. Specifiek voor ouderen is er echter niet zoveel.”

Is er behoefte aan een specifiek pastoraataanbod aan ouderen? Heeft iedere leeftijdscategorie een eigen pastorale benadering nodig: kinderen, jongeren, vaders en moeders, enzovoort?

„Ja en nee. Iedereen heeft aandacht nodig in de eigen situatie. Aandacht, warmte, begrip, een goede luisterhouding, met elkaar optrekken, met de ander een relatie opbouwen, die dingen hebben ouderen en jongeren nodig. Bij het ouder worden zullen vragen over ziekte en dood meer en explicieter aan de orde komen. Senioren zijn kwetsbaarder, eenzamer en afhankelijker, maar daardoor misschien ook ontvankelijker voor geestelijke bijstand.”