De ouders van de patiënt van 32 met een ernstige spierziekte belden de huisarts op 6 november 2020. Hun zoon was kortademig. Omdat er een saturatiemeter in huis was, werd ontdekt dat de zoon een saturatie had van 85 procent. „Dat is normaal een percentage waarbij je direct een ambulance laat komen”, zei de beklaagde huisarts op de zitting bij het regionaal tuchtcollege voor de gezondheidszorg in Zwolle. Alleen wist de arts dat percentage niet, zei hij. Het ging volgens hem slechts om een patiënt die mild kortademig was.

De arts adviseerde om eerst een coronatest te doen. Dat kon pas de volgende dag. Die dag belandde de patiënt in verslechterde toestand in het ziekenhuis waar hij overleed. De oorzaak bleek een bacteriële infectie. De patiënt was niet ingeschreven bij de beklaagde arts. Die was namelijk de bewuste vrijdagmiddag afwezig en diens waarnemer toevallig ook. Wat hij niet wist, was dat hij indirect dus ook voor deze arts waarnam. Hij kon ook niet bij de patiëntgegevens. „Ze konden nergens anders terecht dus ik heb naar beste vermogen geholpen”, zei de beklaagde huisarts.

De vader van de overleden zoon verwijt de arts nalatigheid. Hij voelt zich afgescheept met de mededeling ‘om maar een coronatest te doen’. „Waarom vroeg hij niet door over die kortademigheid? En waarom heeft hij niet de moeite genomen de patiënt zelf of zijn ouders te spreken?”

De arts wist niet beter dan dat er alleen sprake was van een milde kortademigheid. En hij dacht voldoende te weten om een advies uit te brengen. „Geen koorts, geen hoesten: het is nog steeds landelijk beleid dan om een coronatest te vragen. Ik zuig dat niet uit mijn duim.” Het tuchtcollege doet op 25 januari uitspraak.