KIMO houdt kantoor op de vierde verdieping aan de rand van de Amsterdamse haven. Zeereuzen liggen er te lossen of te laden. „Zij zijn van de oude techniek, wij van de nieuwe”, meent Rens ter Weijde (36), directeur van het bedrijf. Met een glimlach wijst hij naar een zijarm van de haven: „Dat slootje vormt de grens.”

Als MBA-student aan Harvard University (VS) liep Ter Weijde in 2019 tegen het probleem aan dat veel opleidingen „dingetjes voor de elite” zijn. „Voor een Harvardopleiding betaal je 50.000 euro. En dat is niet voor iedereen weggelegd.”

Waarom zou zo’n opleiding niet breder aan te bieden zijn, vroeg hij zich af. Veel mensen moeten immers nieuwe vaardigheden leren om bij te blijven; bedrijven zoeken steeds vaker mensen voor de banen van de toekomst. Welke vaardigheden die banen vragen, is vaak onduidelijk. In de digitale wereld veranderen ze ook snel; dus kan ook niemand weten hoe hij zich daarop moet voorbereiden, meent Ter Weijde.

Persoonlijke aandacht

Met een voorbeeld probeert de Amsterdammer duidelijk te maken wat hij bedoelt. Stel: registeraccountant X wil worden omgeschoold tot data-analist. Hoe pakt hij dat aan?

Er zijn heel veel boeken, podcasts en grote videocursussen, zogeheten MOOC’s, beschikbaar op internet. „Maar hoe weet hij of hij daar de juiste keuze in maakt? Welk pad moet hij volgen?” schetst Ter Weijde het probleem waar veel mensen tegen aanlopen. De meesten weten niet wat ze moeten kiezen en pakken hier en daar hapsnap wat mee.

Hoe belangrijk gericht leren is, blijkt wel uit de cijfers. Van degenen die zich inschrijven voor een MOOC, begint 52 procent daar toch niet aan. Van degenen die er wel mee starten, haalt 95 procent de eindstreep niet. „Ze missen sturing en persoonlijke aandacht. Zo’n MOOC is bovendien eenrichtingsverkeer. Dat betrekt mensen niet genoeg bij het leerproces. Ze vinden het vaak saai en niet relevant genoeg voor hun eigen werk.” De Amsterdammer vervolgt: „Wij geloven wél in MOOC’s. Tenminste als concept. Maar je moet er de tijd voor kunnen nemen. Met sommige ben je wel drie maanden bezig.”

Hij kwam op Harvard in contact met de Indiër Krishna Deepak Nallamilli, met wie hij een vriendschap opbouwde. Krishna herkende het probleem ook in India, en was bereid samen iets op te zetten. „Als jij ideeën hebt, bedenk je maar iets moois, zei Krishna. Hij komt uit een rijke familie; en hij betaalde de eerste demo van onze app. Dat kwam feitelijk neer op beperkt testen van een prematuur digitaal platform.”

Covid leek afgelopen jaar roet in het eten te gooien. Deepak Nallamilli’s bedrijf in India moest dicht. „Toen hield onze geldstroom plotseling op en moesten we op zoek naar investeerders. Maar ja, welke investeerder gaat in zee met een bedrijf dat vooral plannen heeft?

Ter Weijde besloot niet bij de pakken neer te zitten, maar de uitdaging aan te gaan. Een investeerder was bereid 1,25 miljoen euro ter beschikking te stellen. „Hij zag in onze plannen potentie, vooral voor ontwikkelingslanden. De impact van onze app zou daar ontzettend groot kunnen zijn.” Met dat geld kon Ter Weijde een team samenstellen van een man of tien voor de tijd van een jaar. Inmiddels is de tweede investeringsronde, ter waarde van 3 miljoen euro, bijna afgerond.

Indrukwekkend

In anderhalf jaar heeft KIMO een app ontwikkeld die een volledig gepersonaliseerd pad uitstippelt waarlangs mensen zich kunnen laten bij- of omscholen en de vaardigheden opdoen die gevraagd worden voor hun nieuwe baan. „Tenminste, dat is onze belofte. Momenteel is de app nog vrij beperkt bruikbaar, en alleen beschikbaar voor iOS en Android.”

In het geval van registeracountant X kan de KIMO-app op basis van zijn expliciete gedrag, bijvoorbeeld het liken van bepaalde video’s of podcasts, zijn impliciete klikgedrag op internet en eventueel zijn LinkedInprofiel bepalen wie X is en wat hij wil.

Wanneer hij zijn LinkedInprofiel niet openstelt voor de app, kan hij ook zelf de baan invoeren die hij heeft, en voor welke baan hij vaardigheden wil opdoen. De zelflerende software zet beide banen naast elkaar. Het systeem berekent de vaardigheden die hij mist voor zijn nieuwe baan. Vervolgens stippelt een kunstmatige intelligent programma uit welke boeken, podcasts, MOOC’s en YouTubevideo’s X nodig heeft om die vaardigheden te verkrijgen.

Geen diploma

KIMO heeft inmiddels 100.000 inschrijvingen. Ter Weijde: „Dat heeft ons veel tips opgeleverd. Gebruikers vonden de aanbevelingen bijvoorbeeld ondermaats. Of de zoekfunctie werkte onvoldoende. Of de app betrok hen te weinig bij het leerproces. Ze konden niet live inbellen. En ten slotte: het aanbevolen leerpad levert hun geen diploma op.

Maar we hebben ook veel aanmoedigingen gehad om hiermee door te gaan. Dat maakte weer veel enthousiasme bij ons los. Over anderhalve maand hopen we de tweede versie in de App Stores te zetten. Die is nog steeds gratis omdat alles zich in de testfase bevindt. Als alles werkt, vragen we 3 tot 10 euro per maand van onze gebruikers.”

Onder de ‘motorkap’ van de app zit vooral veel wiskunde en statistiek, legt de KIMO-directeur uit. „We struinen internet af naar zogeheten metadata, gegevens over boeken, podcasts, MOOC’s en YouTube­video’s. Van boeken zijn veel metadata bekend, van podcasts bijvoorbeeld heel weinig. Hoe meer metadata, hoe meer we ermee kunnen.”

Aan deze metadata wordt een code gehangen. Elke gebruiker krijgt eveneens een code toegekend op basis van zijn bestaande vaardigheden en wensen. Zodra die getallen bekend zijn, maakt de app een koppeling tussen de boeken, podcasts, MOOC’s enzovoort en de gebruiker. „Dit principe heet vectormatching. Hoe dichter de vector van een onderwerp bij de persoon staat, hoe preciezer deze overeenkomt met zijn vaardigheden en wensen.”

„We kunnen putten uit een lijst van zo’n 40.000 vaardigheden die we hebben verzameld op internet, zoals het beheersen van een bepaalde programmeertaal of een persoonlijke vaardigheid als assertiviteit. Meestal zijn de gevraagde routines een soort spinnenweb van vaardigheden. Wij hebben dat straks volledig geautomatiseerd in onze app. Een gebruiker kan daardoor veel gerichter leren.”

Interactiever

De Amsterdamse directeur heeft een duidelijke visie hoe de app op termijn ook de digitale leeromgeving kan verbeteren. „We hebben nu nog te maken met veel statische content, dat moet veel interactiever kunnen, met bijvoorbeeld chatkanalen, zodat mensen het ervaren als minder saai en meer dynamisch. Ook willen we digitaal leren veel socialer maken. In plaats van alleen het studeren op de zolderkamer te faciliteren, willen we digitale studiecommunity’s gaan vormen.”

Vaak zijn de cursusvideo’s op het web al jaren oud. „Daarin willen we ook verandering aanbrengen door ”real time” cursussen aan te bieden, bijvoorbeeld liveworkshops met hoogleraren. Dat levert veel meer betrokkenheid bij het leren op.”

Op termijn kan KIMO wellicht een zogeheten multisensorische ervaring aanbieden; bijvoorbeeld met augmented reality, waarbij de werkelijkheid wordt aangevuld met digitale beelden die via een AR-bril in het gezichtsveld worden geprojecteerd. Ter Weijde: „Er bestaat al software die gebruikers interactief leert om goede feedback te geven. Deze confronteert de cursist met zijn eigen gedrag. Heel leerzaam.”