Advocaat–generaal P. Greve kwam voor het gerechtshof in Amsterdam met nieuw bewijsmateriaal tegen Boonstra. Telefoongegevens van zijn Belgische bank KBC moeten aantonen dat de gewezen bestuursvoorzitter wist dat zijn kooporder voor aandelen Endemol via een geheime coderekening liep, zodat de transactie niet naar Boonstra te herleiden was.

Uit de gegevens blijkt dat Boonstra op de dag dat hij in Endemol stapte diverse malen heeft gebeld met KBC, aldus het OM. Justitie concludeert daaruit dat de directeur van het filiaal Boonstra heeft uitgelegd via welke constructie de belegging geheim kon worden gehouden. De ex–topman heeft altijd gezegd dat hij niets wist van de coderekening. „Boonstra verklaart onwaar op het belangrijkste onderdeel van zijn verklaring", aldus aanklager Greve.

Boonstra’s advocaat J. Italianer liet weinig heel van het nieuwe bewijs. „De telefoongegevens vormen inderdaad hard, nieuw bewijsmateriaal. De vraag is alleen: bewijs van wat?" Volgens Italianer blijkt slechts dat er tweemaal vanuit het filiaal van KBC naar het nummer van Boonstra op het hoofdkwartier van Philips is gebeld. Onduidelijk blijft wat er besproken is. „Elke andere conclusie uit de telefoongegevens kan alleen bereikt worden door er maar naar te gaan raden", constateerde Italianer. Boonstra zelf kon het niet toelichten, want hij verscheen niet op de zitting.

Het OM pakt Boonstra aan omdat hij in het voorjaar van 2000 zou hebben geprofiteerd van voorkennis, toen hij voor een half miljoen euro aandelen in Endemol kocht. Enkele dagen na zijn aankoop werd bekend dat het Spaanse Telefónica een overnamebod deed op Endemol. Daarop schoot de aandelenkoers van Endemol op de beurs in Amsterdam omhoog en boekte Boonstra in korte tijd een winst van pakweg 250.000 euro.

Boonstra had in die periode een relatie met Sylvia Tóth, die commissaris was bij Endemol. Hij zat zelfs met haar aan het feestmaal om de overname te vieren. Volgens Boonstra bedacht hij zich pas op dat moment dat hij wel erg dicht bij het vuur zat.

Justitie vindt het verdacht dat de ex–topman zijn Nederlandse huisbankier ABN Amro heeft gemeden en de kooporder via een KBC–filiaal in België liet lopen, waar hij uitdrukkelijk om discretie vroeg. Ook valt het op dat Boonstra zelf opdracht gaf om aandelen in het entertainmentconcern te kopen. De oud–bestuursvoorzitter nam slechts sporadisch het initiatief tot de koop van aandelen.

Het probleem in de rechtszaak is dat het OM geen direct bewijs heeft tegen Boonstra. Hijzelf ontkent en justitie kan geen tipgever aanwijzen die de topman op de aanstaande overname van Endemol heeft gewezen. Daarom moet de aanklager de zaak rondkrijgen met een verzameling aan verdachte omstandigheden, bijvoorbeeld dat de handel via België liep.

Advocaat Italianer haalde stevig uit naar het indirecte bewijsmateriaal. „Het OM blijft steken in een uiterst subjectieve interpretatie van de feiten en in speculaties, maar dat is voor het bewijs niet voldoende."

Op een ander punt liggen de meningen van het OM en Boonstra dichter bij elkaar. De ex–topman moet zich ook verantwoorden omdat hij handel in aandelen en obligaties van Ahold niet heeft gemeld bij de toezichthouder AFM. Hij was dat wel verplicht, omdat hij commissaris was bij het supermarktconcern. Bovendien handelde Boonstra op een moment dat commissarissen dat niet mochten, de zogeheten gesloten periode.

Boonstra erkent dat hij de fout in is gegaan, maar zijn advocaat vroeg om zijn cliënt niet te hard te straffen. Justitie eiste een geldboete van 135.000 euro voor het verzuimen van de melding. Dat komt overeen met de straf die de rechtbank anderhalf jaar geleden oplegde.

De strafeis voor de gewraakte handel in Endemol is dezelfde die het OM in 2003 bij de rechtbank neerlegde. Toen werd Boonstra vrijgesproken van handel met voorkennis.