Colin Luther Powell werd in New York uit Jamaicaanse ouders geboren. Na 35 jaar als beroepsmilitair te hebben gewerkt, trad hij op de voorgrond als populair politicus en bewindsman. Hij werd in een zeer roerige tijd in 2001 minister van Buitenlandse Zaken. Powell hield het bijna vier jaar vol. Hij vroeg toenmalig president George W. Bush voor het einde van zijn ambtstermijn als minister om ontslag. De Republikein Bush roemde hem maandag als een „geweldig dienaar” van de staat: „Veel presidenten vertrouwden op de raad en ervaring van generaal Powell.”

Ook president Joe Biden prees Powell voor diens inzet voor de Verenigde Staten. „Nadat hij herhaaldelijk rassenbarrières had doorbroken en een pad had gebaand voor anderen” om in dienst te treden bij de nationale overheid, was „Colin zijn hele leven toegewijd om te investeren in de volgende generatie leiderschap.” De Democraat Biden benadrukte dat Powell bij de presidentsverkiezingen zich achter hem had geschaard en niet achter de Republikeinse rivaal Trump. „Ik ben eeuwig dankbaar voor zijn steun aan mijn kandidatuur voor het presidentschap en voor onze gedeelde strijd voor de ziel van de natie.”

Powell gold als een stem van gematigdheid en lag geregeld in de clinch met ministers als Donald Rumsfeld op Defensie die de harde lijn voorstonden. Het aanzien van Powell geraakte op een dieptepunt begin 2003 toen hij in de Veiligheidsraad van de VN een presentatie gaf over vermeende Iraakse massavernietigingswapens. Het verhaal bleek niet te kloppen en leidde met een Amerikaanse inval in Irak tot een van de bloedigste oorlogen in de regio waarvan de gevolgen nog steeds merkbaar zijn.

Voor Powell was het een bijzonder pijnlijke afgang. Hij was het juist die lange tijd als een roepende in de Republikeinse politieke woestijn zich tegen militair optreden tegen Irak verzette, maar uiteindelijk toch het hoofd boog. Als briljant legerofficier en voormalig deelnemer aan de Vietnam-oorlog was hij überhaupt altijd terughoudend geweest bij militaire interventies. Die zouden volgens hem alleen zin hebben als er een duidelijk Amerikaans belang mee gemoeid was en de troepen zich snel zouden kunnen terugtrekken.

Ook bij de oorlog om de Iraki’s uit Koeweit te verdrijven in 1991, operatie Desert Storm, behoorde generaal Powell niet tot de haviken. Op zijn bureau in Washington prijkte de tekst van de Griekse historicus Thucydides: „van alle manifestaties van macht is terughoudendheid de meest indrukwekkende”. De operatie Desert Storm bezorgde hem echter wel wereldfaam en een status waar ‘politiek Washington’ niet meer omheen kon.