Maar dat was buiten de Franse commentator en televisiepersoonlijkheid Éric Zemmour gerekend. Hij heeft zich nog niet officieel kandidaat gesteld voor de verkiezingen, maar peilingbureau’s nemen hem vanwege zijn ambities en grote aanhang al wel mee in hun onderzoeken. In peilingen van bureau Harris Interactive streefde hij afgelopen week Le Pen voorbij, wat zou betekenen dat Zemmour in de tweede ronde tegenover Macron zou komen te staan.

Nu is het nog lang geen april en stellen niet alle peilingen de positie van Zemmour zo rooskleurig voor als die van Harris Interactive. Er kan dus nog een hoop veranderen. Dat Zemmour hoge ogen gooit, staat echter buiten kijf. Zijn populariteit zegt hoe dan ook veel over een diepgeworteld gevoel van onbehagen in de Franse samenleving. De peilingen laten zien dat er sowieso flink op de flanken gestemd zal gaan worden. In de eerste ronde gaat er volgens Harris Interactive 17 procent naar Zemmour, 15 procent naar Le Pen en nog eens 11 procent naar de uiterst-linkse Jean-Luc Mélenchon: samen goed voor 43 procent. De opgetelde percentages van peilingbureau Ifop geven het drietal 37 procent. Dat Macron er uiteindelijk met de winst van door zal gaan, lijkt vrij zeker. Maar deze context maakt zijn werk er niet bepaald gemakkelijk op.

Terwijl Le Pen haar toon de laatste jaren matigde, dendert Zemmour haar ter rechterzijde stevig voorbij. Zijn opkomst en stijl vergelijken velen met die van de Amerikaanse oud-president Donald Trump, reden waarom hij al wel de ”Trump-aan-de-Seine” wordt genoemd. Net als Trump positioneert Zemmour zich als de politieke buitenstaander en schuwt hij provocerende uitspraken bepaald niet.

Recent opperde Zemmour in de talkshow Salut les Terriens bijvoorbeeld een verplichting in te voeren om in Frankrijk geboren kinderen Franse, christelijke, voornamen te geven. Tegen een andere gast aan tafel van gemengde Senegalese en Mauritaanse komaf, Hapsatou Sy, zei hij: „Uw moeder heeft een fout gemaakt. Waarom noemt u zich niet Corrine?” Hij noemde de voornaam van Sy „een belediging voor Frankrijk.” Het programma besloot de uitspraken niet uit te zenden, maar ze haalden alsnog breed de publiciteit.

Zemmour is intussen al meermalen veroordeeld voor het aanzetten van haat tegen moslims. Zo kreeg de rechtse zender CNews, waarop hij lange tijd dagelijks een politiek commentaar gaf, in maart nog een boete van 200.000 euro opgelegd omdat Zemmour op de zender had beweerd dat alleenstaande minderjarige migranten allemaal „dieven, moordenaars en verkrachters” waren. Opmerkelijk bij dit alles is dat Zemmour zelf van Algerijns-Joodse komaf is.

De veroordelingen lijken Zemmour niet aan te kleven. Zijn boeken verslaan hun honderdduizenden, ondanks allerminst gezellige titels als Le suïcide français, de Franse zelfmoord (2014) – een boek waarin hij het gelijkheidsdenken sinds de jaren zestig hekelt. Een grote schare fans lobbyt al lange tijd voor zijn officiële kandidatuur.