„En zoeken de Heere, hun God en David, hun Koning.”

Zoeken veronderstelt verlies van een zeker goed, want alleen het verlorene zoekt men. Zo heeft de mens God geheel verloren in Adam. Voor een gedeelte verliest de mens zijn God, als God Zijn zonderlinge genade en tegenwoordige hulp aan zijn ziel niet bewijst. Dat kan geschieden, of om enige zware zonden, zoals gebleken is in David (Psalm 51:10, 14), of om enige loomheid, gerustheid en vleselijke zorgeloosheid, zoals te zien is in de bruid (Hooglied 5:6). Of om een beproeving van het geloof en van de standvastigheid van Gods kinderen, zoals gebleken is in Job 1:9-11.

Het veronderstelt een hoogachting die wij van enige zaak hebben. Want alleen aangename, heerlijke en zeldzame zaken zoeken wij (Psalm 63:2-5 en Mattheüs 13:44). Zoeken veronderstelt een werkzame bezigheid om dat goed te vinden en te verkrijgen (Spreuken 15:14 en Mattheüs 15:18).

De Joden zouden de Heere hun God en David hun Koning zoeken. Dat betekent: zij zouden erkennen dat ze om hun zonden hun Verbondsgod en Zaligmaker verloren hadden en zo’n lange tijd zonder God in Christus geweest waren. Zij zouden hun Heere hoogachten als hun hoogste goed en doel. Zij zouden omzien naar de weg die hen tot de gemeenschap van de Vader en de Zoon kon leiden en zo na bekering van zonden, in geloof van Gods beloften, hun Heere door gebeden en een heilige arbeidzaamheid zoeken.

Johannes Bierman,
predikant te Boetzelaar

(”De prophetie van Hosea verklaard”, 1702)