„Daarna zullen zich de kinderen Israëls bekeren, en zoeken de Heere, hun God, en David, hun Koning.”

In het begin van Hosea 3:3 werd de profeet sprekende ingevoerd. Tot dusver schijnt hij zijn reden volbracht te hebben; maar iedereen weet wel dat de Heilige Geest in de profeten gesproken heeft. De Geest, Die spreekt in en door onze profeet, belooft hier een plechtige aanneming en een algemene bekering van het gros der Joodse natie in het laatste der dagen. Hij past nu de vorige woorden op de kinderen Israëls toe. De kinderen Israëls zijn niet de tien stammen, zoals anderen zeggen, maar de Joden, de nakomelingen van Jakob of Israël, die zolang van God verlaten waren, zoals dit doorgaans ook zo verklaard wordt op verschillende wijze door andere uitleggers.

Vergelijk nu hiermee ook Romeinen 9:4. Van hen nu worden drie dingen gezegd: Zij zullen zich bekeren, zij zullen zoeken en vrezende komen, met een toevoeging van het voorwerp „tot de Heere” bij de laatste werkwoorden en van de tijd, eerst in het algemeen voorgesteld en dan in het bijzonder bepaald „in de laatste der dagen.”

Het grondwoord wordt door velen vertaald met: „zij zullen wederkeren”, te weten van hun dwaalwegen tot de weg des levens, die de verstandige weg naar boven is, tot de ware godsdienst, de ware David en Zijn Koninkrijk. Anderen vertalen dat woord met: „zij zullen zich bekeren”, namelijk van haar ongelovigheid, ongehoorzaamheid en afkeer van God, de Messias en Zijn gerechtigheid.

Johannes Bierman, predikant te Boetzelaar

(”De prophetie van Hosea verklaard”, 1702)

Johannes Bierman werd geboren rond 1675 in Deventer. Hij studeerde theologie in Harderwijk en Utrecht en was predikant in de Duitse plaatsen Boetzelaar en Kervenheim en in Middelburg. Bierman was hoogleraar in Herborn en aan de Illustre School in Middelburg. Van zijn hand verschenen onder meer prekenbundels en commentaren op Bijbelboeken. Bierman overleed in 1721.