Vorig jaar zomer ging het om 34 kinderontvoeringen, het laagste aantal in vijf jaar. Volgens het Centrum IKO was die daling het gevolg van de reisbeperkingen door de coronapandemie.

41 van de recent ontvoerde kinderen zijn leerplichtig, aldus het Centrum IKO. 43 kinderen zijn jonger dan 13, van wie 9 kinderen 4 jaar of jonger. In 60 procent van de gevallen was de moeder de ontvoerende ouder. Twee kinderen zijn - veel later dan was afgesproken - weer teruggekeerd, de overige 48 nog niet.

Van de 37 uit Nederland ontvoerde kinderen zijn er 17 naar een ander EU-land meegenomen en twintig naar een land buiten de EU. Van de laatste categorie zijn er twee naar het Verenigd Koninkrijk ontvoerd.

Een gezaghebbende ouder heeft toestemming nodig van de andere ouder om met een minderjarig kind naar het buitenland te reizen. Daartoe moet een formulier worden ingevuld en ondertekend.

Het Centrum IKO zegt dat het afgelopen zomer in „duizenden telefoontjes” opnieuw heeft gemerkt dat (gescheiden) ouders elkaar daarin vaak niet respecteren of domweg dwarszitten. „Een ouder vertrekt gewoon met het kind zonder toestemming van de andere ouder”, aldus het centrum. „Of een ouder geeft de andere ouder toestemming voor een dagje pretpark vlak over de grens en vervolgens blijkt op Facebook dat de ouder met het kind naar een tropische bestemming is vertrokken. Of er wordt geen informatie gedeeld over de vakantielocatie waar het kind verblijft; hoe naar voor een ouder als je kind in Spanje op vakantie is - een land 12 keer groter dan Nederland - en je weet niet waar je kind zich bevindt.”

Kinderontvoering door een ouder is „zeer ingrijpend en traumatisch voor een kind en voor de achterblijvende ouder in Nederland”, zegt het Centrum IKO. „Die ouder heeft juridische procedures voor de boeg om te trachten het kind te laten terugkeren. Echter, als een kind eenmaal de grens over is, duurt het maanden voordat een kind terugkomt. Soms jaren en soms komt een kind helemaal niet meer terug.”