De vele bezetenen toonden een machtsexplosie van de hel. Maar blijdschap gaf dat niet. Daar was ook Simon de tovenaar. De mensen stonden versteld van zijn zwarte kunsten, maar vonden er geen blijdschap in. In het amfitheater amuseerde men de mensen, maar ook daar werden ze niet blij van.

Onthullend, nietwaar? Werelds en godsdienstig vermaak in overvloed. Men kon er zich uitleven op allerlei manieren, maar dat gaf geen blijdschap. Een actuele boodschap voor velen vandaag. Ze zoeken een leven als van de verloren zoon, toen hij nog geld had. Alle dagen feest, maar het geeft geen echte blijdschap. Er komt een moment dat het op is. Wat overblijft, is hol en leeg.

Maar dan het Evangelie: waar geen blijdschap was, kwam wel blijdschap. Filippus predikte hun Christus. De blijde boodschap klinkt van God, Die Zijn Zoon gaf om zondaren zalig te maken. Hij predikte de Christus, al door Mozes en de profeten aangekondigd. De Verlosser voor mensen die zonder Middelaar voor God niet kunnen bestaan. Christus Die als het vrouwenzaad de slang overwonnen en als het Lam Gods de zonde gedragen en verzoend heeft. En de Heilige Geest maakte dat woord krachtig, zodat het mensen bracht tot levend geloof in Hem.

Zo kwam daar blijdschap. Vrucht van het door Gods Geest gewerkte geloof dat aan de Heere Jezus verbindt. Echte blijdschap, onafhankelijk van levensomstandigheden. Het is die blijdschap in de Heere waarvan Handelingen telkens spreekt, als het Woord van God kracht krijgt in mensenlevens en zij Christus leren kennen als Zaligmaker. Dat is het geheim ervan. De verwonderde vreugde van wie niet meer voor eigen rekening leeft, maar leerde geloven: Ik ben het eigendom van Jezus Christus. Hij kocht en verloste me en verzekert me van het eeuwige leven.

Kent u die blijdschap? Het is een machtige blijdschap die uit genade aan zondaren geschonken wordt. Zij wordt gevonden waar Christus gepredikt wordt en de Heilige Geest leert verstaan: in Hem is al mijn blijdschap. Blijdschap die het uithoudt onder alles. Mist u deze blijdschap nog? Vreest u die nooit te krijgen, omdat u mist wat daarvoor volgens u nodig is? Let eens op waar die blijdschap kwam: in die stad! Wie had dat verwacht? Daar werd de samenleving beheerst door zondedienst en satansmacht. Daar zat geen mens te wachten op de Zaligmaker van God. Maar in Filippus’ prediking komt het water uit de heilsfontein die stad in stromen en zoekt de laagste plaatsen op. Het levende water zoekt altijd de diepst gevallen mensen. Zo was het al bij de Heere Jezus Zelf. Zo is het hier ook. Samaria had alles tegen, maar op Gods initiatief kwam het levende water naar die stad. En toen hoorden de doden daar de stem van Gods Zoon en die hem hoorden, werden levend.

Dit korte woord is hoopgevend voor de grootste van de zondaren. Het kan toch en gebeurt nog! Want God, Die Zijn Zoon zond, zendt nog verkondigers van die grote blijdschap. En daardoor brengt Hij mensen tot geloof in Zijn Zoon, opdat ze niet verloren gaan. Waar ik in die prediking de Heere Jezus ontmoet, Die mij zocht opdat ik Hem zou vinden, daar groeit ook die echte blijdschap.