Het geeft Veldwijk een gerust gevoel dat er zo goed voor haar moeder wordt gezorgd. Moet de meterkast van Vorderman worden vervangen, dan belt de buurman de elektricien. En als zijn echtgenote haar buurvrouw ziet wandelen met de rollator, nodigt ze haar vaak uit op de koffie.

De buren staan al vijftig jaar klaar voor Vorderman. Iedere dag halen ze het Reformatorisch Dagblad voor haar uit de brievenbus en regelmatig drinkt de buurvrouw een kopje koffie met haar. „Soms wipt ze even aan met de koffiepot bij zich”, vertelt Veldwijk. „En af en toe zet de buurman op zondag de kerkdienst voor haar aan. Zo kan ze de dienst met beeld meekijken.” Vorderman doet nooit tevergeefs een beroep op haar buren, zeker sinds het verlies van haar man, twee jaar geleden.

Maar ook als Veldwijk zelf haar moeder telefonisch niet kan bereiken en zich zorgen maakt, kan ze de buren bellen. Die gaan dan polshoogte nemen. „Afgelopen halfjaar heb ik ze twee keer aan de lijn gehad. Een keer deed haar telefoon het niet en de andere keer zat ze bij de buren zelf. Mensen als Henk en Neeltje zijn er niet veel, die moet je echt met een lampje zoeken.”