De Bijbel spreekt over deze aardbeving, die bijzonder hevig moet zijn geweest. In Amos staat dat de profeet zijn woorden „twee jaren voor de aardbeving” uitsprak (Amos 1:1). Zacharia zegt dat het volk in het laatst der dagen zal vluchten, zoals het gevlucht is „voor de aardbeving in de dagen van Uzzia, de koning van Juda” (Zacharia 14:5). Uzzia regeerde van ongeveer 779 tot 738 voor Christus.

Archeologen in Israël hebben op verschillende plaatsen bewijzen gevonden van deze aardbeving. Het is echter voor het eerst dat ze in Jeruzalem aanwijzingen hebben ontdekt. Deze vondsten zullen volgende maand op de jaarlijkse conferentie ”Stad van David Research” van het Megalim Instituut aan het publiek worden getoond.

Bij archeologische opgravingen van de Israëlische Oudheidkundige Dienst in het nationale park van de Stad van David kwam een laag van verwoesting aan het licht uit de tijd van Uzzia. Daarin bevonden zich verbrijzelde vaten, waaronder kommen, lampen, kookgerei, opslag- en voorraadpotten, die werden verpletterd toen de muren van een gebouw instortten. Volgens de onderzoekers werden daar geen tekenen van brand bij aangetroffen. Daaruit zou blijken dat het niet om een moedwillige, maar een natuurlijke gebeurtenis ging.

Dr. Joe Uziel en Ortal Chalaf, de directeuren van de opgravingen, zeggen dat ze verrast waren dat ze de verwoestingslaag uit de achtste eeuw voor Christus tegen kwamen. Ze wisten namelijk dat de stad ongeveer 200 jaar later door de Babyloniërs werd verwoest.

Ze vroegen zich af wat de verwoesting veroorzaakt kon hebben. Ze keken naar de tekst van de Bijbel en zagen dat in de boeken Amos en Zacharia over de aardbeving gesproken werd. „Uit de combinatie van de vondsten in het veld en met de Bijbelse beschrijving, concludeerden we dat de aardbeving die het land van Israël trof tijdens het bewind van Uzzia, de koning van Juda, ook de hoofdstad van het koninkrijk, Jeruzalem, trof.”

Slenk

In het land Israël zijn veel aardbevingen voorgekomen. De Dode Zee ligt namelijk in de Grote Riftvallei of Grote Slenk. Dat is een 4830 kilometer lange verzakking in de aarde die zich uitstrekt van Syrië in het noorden tot Mozambique in het zuiden. De slenk ligt tussen twee aardschollen. Daardoor ontstaan er spanningen in de aardkost.

Deze aardbeving in het midden van de achtste eeuw voor Christus was volgens de onderzoekers waarschijnlijk een van de sterkste en meest verwoestende aardbevingen in de oudheid. Archeologen hebben er eerder bewijs van gevonden bij opgravingen in Israël, zoals in Hazor, Gezer, Tel Agol en Tel Tsafit/Gat.