„Zijt nuchter en waakt, want uw tegenpartij, de duivel gaat om als een briesende leeuw, wie zou kunnen verslinden.”

Wij zijn zo bespottelijk bescheiden, dat wij weigeren de macht van de goddelijke genade in onze ziel te erkennen. Als mens zou ik schroomvallig spreken over alles wat ik zelf doe, maar over alles wat God in mij, of voor mij, of door mij heeft gedaan, zal ik niet met ingehouden adem spreken. Maar ik zal het bevestigen en mij erover verheugen, opdat God daardoor mag worden verheerlijkt.

Er zijn hier mensen, die de duivel hebben overwonnen en zij hebben hem overwonnen in zijn vele gedaanten. Veel beschrijvingen van de duivel doen de ronde. Maar ik vrees, dat geen enkele daarvan nauwkeurig is, want hij neemt verschillende gedaanten aan op verschillende plaatsen. Hij is een kameleon, altijd beïnvloed door het licht, waarin hij op dat ogenblik verkeert. Hij is een Proteus, die elke gedaante aanneemt, als die maar aan zijn doel beantwoordt.

Sommige jonge mensen hebben die blauwe duivel overwonnen, die de mensen vasthoudt in wanhoop, twijfel, vrees en beven. Eens was je aan hem onderworpen. Het was je niet mogelijk, zei je, te geloven in Christus. Je vreesde, dat je nooit zou worden behouden. Je bracht tegen jezelf bittere dingen in. Maar nu hebt je hem door een eenvoudig geloof in Jezus uitgeworpen, want je weet, in Wie je geloofd hebt, en je bent ervan verzekerd, dat Hij bij machte is je pand te bewaren.

C. H. Spurgeon,
predikant te Londen

(”12 Preken voor jongeren”, 1868)