Dat zegt prof. dr. B. Smalhout in het televisieprogramma Blauw Bloed, dat zaterdag wordt uitgezonden. „Het zuur vreet het longweefsel aan. De prins is na de operatie nooit meer echt goed geweest. Hij ging als een vitale man het ziekenhuis in en kwam er als een wrak uit", aldus Smalhout vrijdag. Hij spreekt van een „ernstig medisch falen".

Prins Bernhard vindt de uitlatingen van Smalhout „onbegrijpelijk en volstrekt misplaatst", zo liet hij vrijdag via de Rijksvoorlichtingsdienst weten. De prins is van mening dat Smalhout „weliswaar een uitstekend anaesthesist" was, maar vindt wat hij nu zegt „kleingeestig".

Na een operatie liggen veel organen tijdelijk stil. De productie van sappen gaat ondertussen wel door. Deze worden echter niet getransporteerd, waardoor de maag volloopt, legt Smalhout uit. Hierdoor moet een patiënt braken. De prins was volgens hem te suf van de medicijnen om overeind te komen om te kunnen overgeven en verdronk als het ware in zijn eigen maaginhoud.

Naderhand was Bernhard erg kortademig en lag hij lange periodes op de intensieve zorg en aan een beademingsmachine. De prins moest veel langer in het ziekenhuis blijven dan was verwacht. De artsen communiceerden destijds naar de buitenwereld dat de prins leed aan een longontsteking, wat niet zo was. „Van een longontsteking ben je binnen een week weer op de been."

Het geblunder had volgens hem eenvoudig kunnen worden voorkomen. „De prins had als ieder ander mens een neussonde moeten krijgen. Dat is een routine–ingreep die achterwege is gebleven. De prins had geen zin in een slang in zijn neus", aldus Smalhout. De behandelend artsen hadden daadkrachtiger tegen hem moeten ingaan, stelt de hoogleraar.

Toen de complicaties waren opgetreden, hebben artsen Smalhout destijds om advies gevraagd. Het kwaad was al geschied en kon niet worden teruggedraaid, aldus de man die tot 1992 werkzaam was als hoofd anaesthesie van hetzelfde academische ziekenhuis.

Smalhout: „Het probleem bij patiënten van de koninklijke familie is dat niet altijd de beste artsen worden uitgezocht, maar artsen worden gekozen op grond van hiërarchische status." Het falen werd in de doofpot gestopt als een soort staatsgeheim. Artsen die uit de school zouden klappen, zouden op staande voet worden ontslagen. Smalhout is niet bang. „Als het ziekenhuis stappen gaat ondernemen, moet het met medische gegevens op tafel komen."