„Eerst je ene, dan je andere voet”, waarschuwt de 69-jarige Wim van de Sanden, baas van een zaak voor woninginrichting. Donderdagmorgen waden we door een waterstroom die met kracht door de winkelstraat vlakbij de Geul in het centrum van Valkenburg stroomt.

„Mijn droom is kapot geslagen”, vat de Limburger de malaise samen. Hij baant zich door het water een weg naar zijn winkel. Binnen drijft een rol tapijt en een gereedschapskist rond.

Vergeefs probeerde de ondernemer het water buiten de deur te houden. Maar er was geen beginnen aan. Pompen hielp niet meer. Het water steeg tot drie meter in de kelder. Hij vreest tonnen schade. „Vloerbekleding, raamdecoratie, stalen, het is nu allemaal niks meer waard.”

Rond half drie afgelopen nacht gooide de zestiger de handdoek in de ring. Hij worstelt met zijn emoties. „Ik was helemaal op. Het water was niet meer te houden. Mijn personeel en ik hebben gedaan wat we konden. Je voelt je dan zo hulpeloos.”

De herstelkosten zullen oplopen, sombert de ondernemer, terwijl het water voorbijraast. „Alles is weg. We moeten zoveel vernieuwen. Denk aan nieuwe stopcontacten, nieuwe verlichting, nieuwe verwarming, een nieuw interieur.”

Hij loopt naar achteren en opent een raam. „Moet je kijken wat die Geul doet”, wijst Van de Sanden over de watermassa die bezit heeft genomen van het centrum van het toeristendorp in Zuid-Limburg. „Moet je daar zien! Er is een brug ingestort.” In het water ligt een dranghek omver, verderop drijft een bureaustoel.

Kademuur

Angstwekkend. Met dat woord omschrijft Jean-Pierre de toestand in Valkenburg de afgelopen uren. Hij is eigenaar van een kledingzaak vlakbij de Geul. Toen hij afgelopen nacht vertrok, stond er in de kelder van zo’n 200 vierkante meter zo’n 15 centimeter water. „Het water kwam overal doorheen.”

Hij mocht donderdagmorgen niet naar zijn zaak, maar gaat ervanuit dat er nu veel meer water in de kelder staat. En dat een voorraad kleding en kantoorapparatuur verloren is.