Amerikaanse roman: Duitse gevangenen in een Amerikaans dorpje
Een boek vol brieven, krantenartikelen, aanklachten en bezwaarschriften: kan het saaier klinken? Je moet van goeden huize komen als auteur, om puur met documenten een roman te vullen en toch te blijven boeien.
De Amerikaanse schrijfster Amy Lynn Green bewijst dat dat mogelijk is. Haar debuutroman ”Wat niet gezegd werd” bestaat uit brieven van de Amerikaanse Johanna aan haar Japans-Amerikaanse vriend Peter, gecensureerde brieven van Duitse krijgsgevangenen, aanklachten tegen Johanna en een breed scala aan krantencolumns en ingezonden brieven. Saai? Absoluut niet. In haar roman schetst Green de situatie in het Amerikaanse dorpje Ironside in de Tweede Wereldoorlog. De inwoners zien met lede ogen aan dat er een kamp komt met Duitse gevangenen, die op het land gaan helpen met het binnenhalen van de oogst. De jonge Johanna treedt op als vertaalster voor de Duitsers, maar doet veel meer dan dat. Ze pleit voor medemenselijkheid en bewogenheid, iets wat uiteindelijk leidt tot haar gevangenneming. Maar is ze ook echt schuldig? Of pleegt ze sabotage door te heulen met haar Japanse vriend Peter? Hoe dan ook is ze een vrouw uit één stuk, recht voor zijn raap en goudeerlijk. Haar brieven naar Peter laten haar innerlijke strijd om gerechtigheid zien en haar zoektocht naar het bestaan van God. Hij laat Zich vinden, al is het dan in de stilte van haar cel. Zowel de boodschap van de roman als de vertaling is krachtig. De verschillende stijlen per genre blijven volledig intact tot het einde toe. De opmaak is kunstig en de verhaallijn blijft interessant en onderhoudend. Een aanrader!
Boekgegevens
Wat niet gezegd werd, Amy Lynn Green; uitg. Grace Publishing House; 428 blz.; € 22,95