De bekendmaking had plaats tijdens een Rembrandt-symposium met medewerking van de Fondazione Patrimonio Italia, in de Villa Medici.

Het is volgens de krant een olieverfschilderij op papier en doek. Het werd vijf jaar lang bestudeerd, onder meer tijdens een reiniging en restauratie door Antonella Di Francesca. Italiaanse media maken gewag van „toekenning zonder redelijke twijfel”.

Charlotte Rulkens was als conservator en Rembrandtkenner enkele jaren geleden betrokken bij een tentoonstelling van werk van Rembrandt in het Mauritshuis, waar ook ruim aandacht was voor schilderijen die eerder ten onrechte voor een werk van de grote meester waren aangezien of waarover inmiddels twijfels waren gerezen. Dat een werk niet of wel van Rembrandt is, is volgens haar lang niet altijd in beton gegoten. Technisch onderzoek vult tegenwoordig kunsthistorisch en archiefonderzoek aan en leidt tot nieuwe inzichten.

„Dergelijke ontdekkingen zijn vaker in het nieuws en zijn natuurlijk altijd interessant”, zegt ze naar aanleiding van het nieuws uit Italië. „Zeker als iets lang in een collectie is geweest zonder dat er veel aandacht voor was, dan is het heel goed dat er opnieuw met verschillende ogen naar wordt gekeken. Maar een toeschrijving aan Rembrandt heeft veel voeten in de aarde „, aldus Rulkens.

Ze wijst erop dat Rembrandt „ongelofelijk veel” leerlingen had die in zijn stijl werkten en hem hebben gekopieerd. Ook veel latere schilders deden dat. Verder maakten schilders ook meerdere versies van één schilderij.

Rembrandt heeft, net als collega’s, de Aanbidding der Wijzen vaker uitgebeeld. „Het was een heel populair onderwerp bij veel kunstenaars.”