Dit citaat van Henning von Tresckow geeft de kern weer van het dilemma waar een groep studenten in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog mee te maken heeft. Meer en meer zien ze de genadeloze wreedheid van het naziregime en ontdekken ze de waarheid achter de raszuiveringen onder Hitler. Sophie en Hans Scholl besluiten in actie te komen en richten de verzetsbeweging De Witte Roos op. Ze verspreiden pamfletten om de mensen wakker te schudden.

De auteur maakt niet alleen Sophie en Hans tot hoofdpersonen van haar roman, maar ook de mooie Annalise, dochter uit een SS-familie, en de jonge Kirk, die verliefd wordt op Annalise en met haar trouwt. Op een boeiende manier geeft ze de dagelijkse spanning van de studenten weer, de altijd aanwezige angst om betrapt te worden. De jongeren belanden uiteindelijk in de gevangenis met de doodstraf in het verschiet.

Een waargebeurde geschiedenis, die nog altijd leeft en wordt doorverteld. „Allemaal kunnen we wijzen op de duisternis in onze leefwereld. Ieder van ons heeft een stem. Een rimpeling in het water kan een overstroming worden en een enkele vlam een vuur”, zo schrijft Barratt in het nawoord. Hans en Sophie en velen met hen gebruikten hun stem om zich te verzetten tegen het kwade in hun dagen. En betaalden daarvoor met hun leven.

Boekgegevens

De Witte Roos, Amanda Barratt; uitg. KokBoekencentrum; 414 blz.; € 22,99