„Ik ontdekte dat voor mij de weg om niet in transitie te gaan niet lukte, dat ik me heel ongelukkig voelde. Is dát dan wat God wil, deze lijdensweg voor de rest van mijn leven?” zegt Elbert Bot in een interview dat het eerste hoofdstuk vormt van de brochure ”Genderdysforie”, uitgegeven door de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland. Het interview staat deze week ook in De Waarheidsvriend.

De geslachtsverandering loste voor Elbert niet alle problemen op. „Nee, ik heb heel mijn leven een probleem, maar het is wel een stuk draaglijker.” Het gezin bleef na de ingrijpende verandering bij elkaar.

Na het interview met Elbert belichten diverse scribenten uiteenlopende aspecten van het thema genderdysforie, onder meer vanuit de theologie en de psychiatrie. Dr. J. Hoek staat stil bij „relevante Bijbelse gegevens.” „De Bijbel biedt geen kant en klare ethische positiebepaling ten aanzien van transseksualiteit. Het is duidelijk dat we niet verder komen met losse Bijbelteksten, terwijl er daarentegen wél Bijbelse thema’s en grondlijnen zijn die ons in de bezinning oriëntatie en houvast geven.”

Dr. H. Jochemsen ziet vanuit de christelijke ethiek „grote ethische bezwaren tegen medische transitie van transgenders.” Dat betekent echter –pastoraal gezien– niet „dat mensen met genderdysforie in nood aan zichzelf overgelaten moeten worden, zeker in de kerk niet.”

De Apeldoornse hoogleraar dr. M. J. Kater biedt „pastorale aanwijzingen” om het gesprek aan te gaan, „onderweg naar het hart van de ander met het hart van een pastor.” Als iemand ervoor kiest de weg van transitie te gaan, luidt zijn advies: „Erken de hunkering naar heelheid voluit, bagatelliseer de existentiële nood niet door perfecte redeneringen, maar bespreek ook hoe wij ons kunnen vergissen in wat goed voor ons is op basis van gevoelens van opluchting. Een pastor is ook geroepen tegenwicht te bieden en het ”zachte nee” ter overweging te geven als de weg die God van ons kan vragen vanwege de plaats die we innemen in ons gezin.”

Dr. Kater brengt ook „het toepassen van de kerkelijke tucht” ter sprake. „Wat ons tuchtwaardig lijkt te zijn, is dat iemand provocerend te werk gaat, geen rekening wil houden met zijn of haar omgeving en zijn eigen willen en denken centraal stelt en tot norm maakt. Wie zijn leven als een keuzeproject ziet, onder invloed van de genderideologie vindt dat we zelf ontwerpen of we meisje of jongen willen zijn, miskent de Schepper van ons leven Die in Christus onze Verlosser is.”

>

gereformeerdebond.nl