Het gebouw moet de aandacht de komende tijd delen met zes bijzondere sculpturen die in het museumpark zijn neergezet. De beelden zijn gemaakt door de Engelse kunstenaar Tony Cragg (1949). Stuk voor stuk nodigen de beelden uit om ze van nabij te bekijken – al staan sommige in het grasveld wat ver bij de wandelpaden vandaan. Want van dichtbij vertellen sommige sculpturen een ander verhaal dan van een afstand.

De beelden aan de rand van het Oranjewoud zijn tot en met eind september te bewonderen. Ze staan in openbaar toegankelijk gebied; een kaartje hoef je niet te kopen om ze te bekijken. Een ideaal uitstapje dus in tijden van beperkingen door het coronavirus. Mochten er binnenkort versoepelingen komen, dan is er in het museum zelf nog meer werk van Cragg te bezichtigen. In de binnententoonstelling zijn ook schetsen van de kunstenaar te zien, die tonen dat zijn werk sterk is geïnspireerd door natuurlijke vormen en bewegingen. De kunstwerken nodigen uit om eromheen te lopen, waardoor je telkens iets nieuws ziet. Niet voor niets heet de expositie ”Points of view”. 
Intrigerend is ook dat je in het museum vanuit bepaalde hoeken meerdere beelden tegelijk en in elkaars verlengde kunt zien.

In het midden van het museum staan twee beelden in een ruimte waar het licht valt door twee glazen wanden. Een van de beelden lijkt van afstand op een dennenappel, maar zodra je dichterbij komt, ontdek je dat het beeld is opgebouwd uit kleine gezichten. Er staat geen uitleg bij, dus het is aan de kijker om deze creatie te doorgronden.

Het is bijzonder dat de beelden van Tony Cragg te bewonderen zijn in Friesland. Normaal gesproken zijn ze alleen in wereldsteden te zien. Han Steenbruggen, directeur van Museum Belvédère, kwam via een kunstverzamelaar in contact met Cragg. Met als resultaat een tentoonstelling waarbij Cragg zelf nauwkeurig de plaatsen uitkoos waar de beelden moesten komen te staan. Dat tekent de kunstenaar, die zijn kunst het liefst in gesprek laat gaan met de omgeving waarin ze geplaatst zijn. Door gebruik van uiteenlopende materialen zoals plastic, glasvezel en kevlar hebben de beelden elk een andere uitstraling.

Het meest mysterieus is misschien wel het beeld dat aan de achterzijde van het museum staat aan de oever van het Prinsewyk. Een voorbijganger spreekt over een lachspiegel in een bijzondere vorm. Het is een glimmende sculptuur, die uit balans lijkt te zijn en door de spiegeling de kijker ook enigszins uit balans brengt. Gelukkig reikt de verstilde omgeving alles aan om in evenwicht te komen.

> museumbelvedere.nl