Oud-Vossemeer, op het voormalige eiland Tholen, is, met minder dan 3000 inwoners, maar klein. De christelijke gereformeerde kerk aan de Molenstraat is dat ook. Het gebouwtje, dat vroeger een timmermanswerkplaats was, staat verscholen achter een paar huizen en is via een tegelpad te bereiken. De kerkzaal bevindt zich in het midden, rechts ervan is een zaal voor activiteiten en links de consistorie. De twee woonhuizen op het terrein worden door de kerkelijke gemeente verhuurd.

De kerkzaal is eenvoudig, met iets minder dan twintig banken, zo’n honderd zitplaatsen. De galerij voor het orgel valt op. De tinnen doopvont en de kanselbijbel zijn oud. De Statenbijbel met zware koperen sloten heeft vergeelde bladen, is in het verleden veel gebruikt en is absoluut ouder dan 75 jaar.

Meest opvallende element is een groot schilderij aan de achterwand met een schoof en een brood en de tekst ”Ik ben het Brood des levens, Joh. 6:48”. „Daar was vroeger een raam”, weet ouderling Van Gorsel. „Toen er een portaal kwam, had dat geen functie meer. De kerkenraad heeft toen het schilderij laten maken. Het is een passende illustratie van de Bijbelse boodschap. De Heere Jezus is het Brood des levens. In Zijn ruime aanbod van genade sluit Hij niemand uit.”

De wortels van de gemeente liggen in de Afscheiding van 1834. Men kon zich later niet vinden in de totstandkoming van de Gereformeerde Kerken in 1892. Eerst vonden godsdienstoefeningen plaats in huizen, vanaf 1897 in een pakhuis aan de Achterstraat, nu de F. D. Rooseveltstraat. De gemeente is enige tijd een vrije gemeente geweest, die niet was aangesloten bij een landelijk kerkverband, en maakte ook deel uit van de Oud Gereformeerde Gemeenten. Ds. W. Baaij van Tholen ging hier dikwijls voor. Toen hij in 1945 overging naar de Christelijke Gereformeerde Kerken, volgde Oud-Vossemeer. Vanaf 24 maart 1946 –nu 75 jaar geleden– maakte de gemeente deel uit van de Christelijke Gereformeerde Kerken.

In verband met de coronacrisis is er geen officiële jubileumdienst geweest. Waarschijnlijk vindt die plaats aan het begin van het nieuwe seizoen, deelt Van Gorsel mee. „Het is het waard om te gedenken dat de Heere onze gemeente al die tijd gedragen heeft.”

De banden met de christelijke gereformeerde kerk van Tholen zijn gebleven. De laatste drie predikanten werden gezamenlijk met die gemeente beroepen. Na het vertrek van ds. A. den Boer in 2018 is de gemeente vacant. De mogelijkheden om weer een predikant te beroepen worden onderzocht.

In 1956 ging de gemeente door een diep dal vanwege een scheuring. Van de 99 leden gingen er 30 over naar de Gereformeerde Gemeenten in Nederland. Die gemeente bestaat nog steeds en kerkt aan de Rooseveltstraat.

Met uitzondering van de jaren direct na 1956 schommelde het ledental tussen de 90 en 110. Het is opvallend dat het de laatste jaren stijgt. Diaken Adrie Duine: „We hebben nu ongeveer 135 leden, onder wie veel jongeren en gezinnen met kinderen, zodat we mogen hopen op verdere groei. We denken aan een uitbreiding van het kerkgebouw. Hopelijk neemt de kerkenraad daarover dit jaar een beslissing.”

De gemeente is betrokken, zegt Van Gorsel. „De leden leven met elkaar mee. Het heeft er zeker mee te maken dat nogal wat mensen familie van elkaar zijn. Vrijwel alle jongeren zijn lid van de jeugdvereniging.” Hij is optimistisch over de toekomst. „We zien grote betrokkenheid op het Woord, zeker ook bij de jeugd. Verschillenden van hen hebben getuigd van Gods werk in hun hart.”