De PThU staat er goed voor, zegt prof. Wisse. „De niet zo heel lang bestaande instelling is goed op de kaart gezet. Verschillende instituten en stromingen zijn als gemeenschap bij elkaar gebracht. Het is een instelling die staat met ruim 300 studenten. Natuurlijk, het kan altijd beter, maar er is geen reden tot paniek. Het aantal studenten theologie is al een aantal jaren stabiel, licht dalend. Dat het niet stijgt, is zeker een uitdaging voor de toekomst. We zien echter gelukkig dat er nog steeds belangstelling is voor klassieke theologie, minstens zo veel als voor religiewetenschappen.”

Er is volgens prof. Wisse ook „ruimschoots beroepsperspectief” voor „ieder die zich geroepen weet om God in kerk en samenleving te dienen.” Doel van de PThU is om studenten op te leiden tot „gekwalificeerde” voorgangers, formuleert de nieuwe rector als hoofddoel van de opleiding. „Je merkt aan nieuwssites als de NOS dat de kerk nog steeds gezien wordt als een belangrijke speler in de samenleving, al waren er de afgelopen maanden helaas ook uitzonderingen. Dat er meer is tussen hemel en aarde, is in onze cultuur weer helemaal geaccepteerd. Voorgangers zijn als het ware priesters, die het heilige en het heil namens God en ten dienste van mens en samenleving bemiddelen.”

Wat is voor u de belangrijkste theologische uitdaging voor de PThU?

„Ik denk dat het nu heel belangrijk is om inhoudelijk het theologisch gesprek te voeren. We zijn een brede protestantse universiteit die zich zowel door Schrift en traditie als door de moderne tijd laat voeden. We willen alle dingen beproeven en het goede behouden. Maar de theologie is uit elkaar gevallen in specialismen, waardoor het theologisch gesprek minder gevoerd wordt. Het risico is dat dat leidt tot een vrijblijvende pluraliteit waarin alle meningen er mogen zijn. Dat laatste zal waar zijn, maar we moeten ook het debat over wat draagkrachtig, waar en wijs is voeren, want die bezorgdheid hoort wezenlijk bij het christelijk geloof.”

Een klokkenluider meldde enkele maanden geleden een reorganisatie die veel onrust zou veroorzaken onder het personeel.

„Een reorganisatie is niet aan de orde, wel zijn we bezig om onze strategie aan te scherpen. We hebben daarom gekozen om van twee locaties, namelijk in Groningen en Amsterdam, naar één te gaan. We willen daarmee strategisch beter voor de dag komen. Dat betekent wel dat er straks minder docentinzet nodig zal zijn. Veel docenten werken echter niet fulltime en een aantal uit de hogere leeftijdscategorie zal de komende jaren met emeritaat gaan. Maar dat betekent niet per se een reductie. De financiële positie van de PThU is gelukkig gezond. Een eerste prioriteit zal zijn dat we talenten voor de toekomst aantrekken. De piramide is momenteel zoek in theologenland. Het aantal theologiestudenten is zozeer gekrompen dat er maar weinig promovendi zijn die vervolgens kunnen doorstromen naar een postdoc-plaats en vaste aanstellingen. We zijn op dit punt heel kwetsbaar geworden en moeten daarom vol inzetten op het continueren van kwalitatief goed onderzoek en onderwijs.”

Is al bekend waar de ene locatie van de PThU zal komen?

„Nee, we zullen in de loop van dit jaar een beslissing nemen. Alle opties staan nog open. Het besluit zal consequenties hebben voor de medewerkers, zodat we het zorgvuldig moeten doen. We hebben ook te maken met bestaande partners die daarin gekend moeten worden. In ieder geval wordt de plaats een universiteitsstad.”